Tú, una piedra sin camino, un lugar que está vacío cada vez que voy a entrar.

Eres ilusión que desvaneceel tornillo que se oxida en mi pecho sin rencor.

 UN ALMA LIBRE QUE SE MUEVE EN SOLEDAD

ESE SENTIMIENTO QUE MEDITA SU VERDAD (bis)

 Siento un aleteo misterioso cuando pasa mucho tiempo sin estar cerca de ti.

Busco la manera de llevarte por la senda que enloquece nuestras vidas sin amor.

 

Ahots batek

Aldi haretan, hartu zituan Jesusek Beragaz Pedro, Santiago eta Joan, eta mendira igon eban otoitz egitera.

Otoitzean ziharduala, aurpegiko itxura aldatu egin jakon, eta jantzia zuri disdiratsu bihurtu.

Haretan, gizon bik Jesusegaz berbetan ziharduen, Moisesek eta Eliasek

Pedrok esan eutsan Jesusi: «Maisu, bai ederto gagozala hemen! Egin dagiguzan hiru txabola: bata Zuretzat, bestea Moisesentzat eta bestea Eliasentzat».

Ahots batek urten eban hodeitik, esanez: «Hauxe da nire Semea, nire Aukeratua. Entzuiozue».