Maitasunez gogoratzen zaitut

LOGO HARA

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean, eskuak hanken gainean eta burua tente, gainean flotatzen zuen puxika batek burua emeki gorantz botako balu bezala.
Prest zaude?

(4-6 urtetik gorakoentzat)
Sartzen eta irteten den arnasketari erreparatzen diogu. Pentsamenduak sortzen direnean, emeki-emeki joaten uzten diegu.

Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin.
1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu haizea berriro poliki eta askatu astiro…
Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

https://www.youtube.com/watch?v=ypBuUG3xqCg

Orain, bilatu gustuko leku bat eta ziur egongo zara. Eseri eta arnasketan jartzen duzu arreta.

Entzun musika. Utzi eramaten.

(Musika pixka batean utzi da hausnartzeko, lasai egoteko).

Horrela, lasai, asko maite duzun eta aspaldian ikusi ez duzun pertsona bat gogoratuko duzu.
Gogoratu nolakoa den eta zer gustatzen zaizun gehien.
Gogoratu, halaber, zer gustatzen zaizun gehien pertsona horrekin egitea.
Senti ezazu zure ondoan alai eta bakean egotearen sentsazio hori.

Jarri ezkerreko eskua bularraren erdian eta eskuinekoa gainean, eta errepikatu:
«Maitasunez gogoratzen zaitut.»

Egin arnasa sakon eta askatu airea poliki.
Hartu haizea berriro poliki eta askatu poliki-poliki…
Errepikatu behin baino gehiagotan…

Orain, poliki-poliki, zure erritmoan eta presarik gabe, ireki begiak…

Partekatzeko:
Nola sentitu nauzu?
Norekin gogoratu naiz?

 

 

Betiko zoriontsu direnen jaia

Aurtengo leloa «Amets egin dezagun» da.
Ba al dakizue ostiral hau festa dela?
Kristauentzat «Santu Guztien Jaia» da:
Zerbait handia amestu zutenen festa da. Jesusen antza izan nahi zuten…
Zoriontsu izatea amestu zuten, besteak zoriontsu bihurtuz…
Mundua pixka bat hobea izaten lagunduko zutela amestu zuten…
Amets egin zuten, Juan Mariak Anaiak sortzean bezala, beste pertsona batzuekin elkartuko zirela gehien behar dutenei laguntzeko, gaur egun hainbat hezitzaile menestarrek gure eskoletan egiten duten bezala…

Zerbait handia amestu nahi duzu gaur?
Betiko zoriontsu izatea amestu nahi duzu?
Amets egizu Jesusen laguna izatearekin eta haren antz handiagoa izatearekin…
Amets egingo dugu… HANDIKIRO!!

Ez dut bizitza imajinatzen zu gabe

Miguel Bosek eta Ana Torrojak abesten duten «Corazones» abestia entzungo dugu.
Adi letrari.
Gero partekatzen dugu zer gustatu zaigun…

Abestia entzun ondoren komentatzeko:
Nori esango zenioke: «Ez dut bizitza imajinatzen zu gabe«.
Pentsatu zein pertsona diren oso garrantzitsuak zuretzat, maite zaituzte, zaintzen zaituzte, laguntzen dizute…
Eskerrik asko gaur pertsona horiek zugandik gertu egoteagatik!
Eskertu pertsona horietakoren batekin bizi izan zenuena jada ez badago (aitona-amonak,…)
Isilik, ozenki esan gabe, eman nire izenak eta esan bakoitzari ESKERRIK ASKO!

 

Pintza sudurrean


Villaolorosan herritar guztiak sudurrean pintza bat zeramatela zihoazen, ezer ez usaintzeko. Villaolorosan aromak gozatzeagatik ordaindu beharra zegoelako.

Loradendatik pasatzen zen eta loreak usaintzen zituen orok ordaindu egin behar zuen. Eta okindegitik igaro eta ogi egin berriaren usain goxoa hartzen zuen orok ordaindu egin behar zuen. Eta ordaindu beharra zegoen gozotegiko, fruta-dendako edo jatetxeetako usainaz gozatuz gero.

Harik eta egun batean Villaolorosara usain-lapurra iritsi zen arte. Usain lapurra hirian barrena zebilen, buru-estalki eta betaurreko ilunekin, baina sudurra agerian. Eta munduko lotsagabekeria guztiarekin dena usaintzen zuen, eta gero saltoka eta oihuka hasten zen:
– Lapurtu dut, lapurtu dut. Usaina nirea da.

– Hau ezin da-zioten merkatari kaltetuek. Poliziari deitu beharko diogu.

Poliziak hainbat aldiz geldiarazi zuen usain-lapurra, baina azkenean askatu egin behar zuten, ezin baitzuen usaindutakoa itzuli, eta ezin izan zuten frogatu lapurrak usainak zituenik.
Baina merkatariek eta kaltetu guztiek gogor ekin zioten.
– Kasu hau auzitegi gorenean epaitzea nahi dugu-esan zuten.

Ahalegin handia egin ondoren, kaltetuek lortu zuten justizia-ministroa Villaolorosara bera hurbiltzea.
– Ekar iezadazue lapurra -agindu zuen ministroak.

Lapurra ministroaren aurrean agertu zen. Honek galdetu zion:
– Egia al da jende guzti horren usainak lapurtu dituzula?

Usain-lapurrak erantzun zuen:
– Bai, ministro jauna. Dena usaindu dut, dena, dena.

Ministroak galdetu zion:
– Ordaindu duzu?

– Ez, ministro jauna, ez dut ezer ordaindu.

Ministroak berriro galdetu zion lapurrari:
– Baina badakizu jende horrek jendeari kobratzen diola bere produktuen usainez gozatzeagatik, ezta?

Lapurrak esan zuen:
– Badakit. Badakit bi txanpon kobratzen dituzuela usaintzeagatik, baina ez zait bidezkoa iruditzen.

Jendea hizketan hasi zen. Ministroak isiltzeko agindu zuen.
– Ixo! Hamar txanpon atera eta zure eskuan jartzea nahi dut. Eta demandatzaileak hurbil daitezela.

Denek obeditu zuten. Ministroak hizketan jarraitu zuen:
– Orain, lapurrak txanponak bere eskuen artean astintzeko agintzen dut.

Lapurrak ministroak agindutakoa egin zuen.
Bukatu zuenean, ministroak salatzaileengana jo eta galdetu zien:
– Entzun al duzue txanponen hotsa lapurraren eskuetan?

Denek baietz esan zuten. Ministroak hizketan jarraitu zuen:
– Primeran. Dena konponduta dago. Diruaren soinuarekin ordaindutakoak. Eta agintzen dut, hemendik aurrera, usaina nahi duen orok txanponak joz ordain dezala.

Handik aurrera, Villaolorosako biztanle guztiek kendu zituzten pintzak sudurretik, eta beste inork ezin izan zuen ordaindu usaintzeagatik. Bitxia bada ere, merkatariak gehiago saltzen hasi ziren, beren saltokietatik ateratzen ziren usain zoragarriek erakarrita, jendeak askoz gehiago erosten zuelako.

Eta, harrezkero, ezagun egin zen «ze ondo usaintzen duen» esanez agurtzea eta «ba hobeto jakingo du» erantzutea.

Zer nahi duzu egitea zugatik?

Jesusek esan zion:
– Zer nahi duzu egitea zugatik?
Itsuak erantzun zion:
– Maisu, ikus dezadan.
Jesusek esan zion:
– Tira, zure fedeak sendatu zaitu.
Eta berehala bere onera etorri eta bidean jarraitu zion. (Mc 10)

Domeka honetan, Ebanjelioak Jesusen eta Bartimeo izeneko itsu baten arteko istorio ezagun bat kontatzen digu (izenak «Timeoren semea» esan nahi du):
Adi Jesusek galdetzen dizunari…
Bideoa ikusi ondoren, isilune bat utz dezakegu, bakoitzak gaur Jesusi bere alde egitea nahi duela esan diezaion (zerbait nire familiarentzat, nire eskolarentzat, beste pertsona batzuentzat, munduan gustatzen ez zaigun zerbait konpontzeko…)

1-3 LH

4-6 LH

 

 

Zaintzen naiz…

LOGO HARA

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean, eskuak hanken gainean eta burua tente, gainean flotatzen zuen puxika batek burua emeki gorantz botako balu bezala.

Prest zaude?

Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin. 1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.

Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

https://www.youtube.com/watch?v=9Q634rbsypE

Hemen gaude, lasai, musika entzuten.

Gaur masaje bat emango duzu.
Eskuak batuko dituzu, poliki igurtziko dituzu.

Eraman eskuak kokotsera.
Igo aurpegiaren erditik poliki… bekokiraino eta egin barraskilo txikiak bertatik lokietara iritsi arte…

Laztandu begiak, sudurra, ahoa… eta itzuli kokotsera.

Igo aurpegiaren erditik berriro emeki… bekokiraino eta egin barraskilo txikiak bertatik lokietara iritsi arte…

Jaitsi orain zure aurpegiaren alboetatik, poliki laztanduz.

Kokotsera iristean, berriz igotzen da erditik… eta alboetatik jaisten da, oso poliki.

Poliki, egin mugimendu hau behin baino gehiagotan zure baitan pentsatzen duzun bitartean:

«Lasai nago, bakean, zaintzen naiz eta ondo sentitzen naiz».

Orain egin arnasa sakon eta askatu airea poliki.
Egin beste arnasketa sakon bat eta bota airea poliki

Une bat isilik utzi eta… poliki-poliki, zure erritmoan eta presarik gabe, ireki begiak.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz zurekin?
Zer egin zait errazena?

Has dezagun eguna irribarre batekin

Gaur irribarre batekin hasi nahi dugu eguna…
Rosanaren abesti honek lagunduko digu: «Sonríe»

Gero ez ahaztu gaur aspaldi ikusi ez duzun bati irribarre egitea, edo azkenaldian gauzak oso ondo joan ez zaizkion lagun bati…
Gaur etxera iristen zarenean ere «derrigorrezkoa da» irribarre batekin agurtzea!!

Bakea ez dadila berandu!

Hainbeste egun daramagu gerrarekin Ukrainan, Gazan, Libanon eta ezagutzen ez ditugun munduko beste leku askotan…
Ia ohitzen ari gara bonbardaketak, hildakoak, eskolak eta ospitaleak suntsituta ikustera.
Ia ez dugu minik ematen emakumeak, haurrak, adinekoak, familia osoak… beren etxeak utzi eta beren bizitzak salbatzeko ihes egiten dutela ikusteak.

Gaur ISILUNE bat egingo dugu (2 edo 3 minutu utziko ditugu)
Oso isiltasun sakona, gure bihotza esnatzeko!
Gure bihotzean leku egiten diegu sufritzen duten askori…

Gero elkarrekin egingo dugu, poliki, OTOITZ hau:

Jesus:
Laster BAKEA iristeko eskatzen dizugu
gerra dagoen leku guztietara.

Jesus:
Herrialdeak zuzentzen dituztenen bihotza ukitzen du
erabakiak hartzen diren nazioarteko erakundeetan.
Ukitu zure bihotza, BAKEA posible izan dadin.

Jesus:
Zaindu etxea utzi behar duten pertsona guztiak,
bere herria, bere herrialdea, bere bizia salbatu ahal izateko.
Jende askok jarrai dezala errefuxiatu guztiei laguntzen.

Jesus:
Egiguzu BAKEA nahi duten pertsonak,
egin iezaguzu bihotz oneko jendea, barkatzeko gai dena.
Ez dezagun gure artean indarkeria erabili,
ez diezaiogun utzi beste batzuei gugandik hurbil erabiltzen.

Jesus:
BAKEA ez dadila berandu!
Hainbeste behar da…
Laster geraraz ditzatela gerrak.
eta errugabe gehiago hil beharrik ez izatea. Amen.

Elkarrekin posible da

Gaur istorio bat irakurriko dugu. Ziur nago zure irudimenarekin konturatuko zarela batzuetan kontatzen denaren antzeko egoerak pasatzen ditugula.
Gero, istorio honek bakoitzari esaten diona partekatu dezakegu…

Bazen behin ogro bat basoko animalia eta izaki guztiak izutzen zituena. Zuhaitz eta zuhaixken artean paseatzen zen, dena berea balitz bezala, aurkitzen zituen guztiak izutuz.

Ogroak harroputz jokatzen zuen denbora guztian, beti prest besteen gainetik zegoela erakusteko. Eta basoan inor ez zegoenez hari aurre egiteko bezain handi eta indartsu, ogro harroputzak ez zion enbarazu egiteari uzten.

Egun batean iratxo bat eta garagardo bat ados jarri ziren ogroa izutu eta bakean utz zitzan.

– Ispilu bat aurkitu dut basoan eta ideia bat izan dut-esan zuen iratxoak. Egin behar duzun gauza bakarra ogroa zirikatzea da, zure atzetik joan eta ispiluaren atzean ezkutatzeko.

– Zer egingo duzu zuk? -galdetu zuen garagardotxoak.

– Praktikatzen aritu naiz eta ahotsa anplifikatzen duen hodi bat egin dut-esan zuen iratxoak. Ikusiko duzu!

Biharamunean, garagardotxoak topo egin eta ogroa zirikatu zuen.

– Munduko ogrorik itsusiena zara! -oihu egin zuen garagardotxoak.

– Nola harrapatzen zaituen jakingo duzu-esan zuen ogroak.

– Saia hadi, ogro harroputz, itsusi eta zakur hori! -esan zuen garagardotxoak.

– Nola esan duzu? -marmar egin zuen ogroak. Jakingo duzu!

Ogroa garagardotxoarengana joan zen, eta basoan zehar korrika hasi zen. Baina ispilura zuzenean eraman beharrean, lehen ogroa nekatzeko buelta bat ematea erabaki zuen.

– Erotuta zaude! Nola hartuko haut…! -esaten zioten gainerako animaliek.

Handik pixka batera, garagardoa iratxoarekin adostu zuen lekuraino iritsi eta ispiluaren atzean ezkutatu zen. Ogroa heldu bezain laster, ispiluan islaturik ikusi zuen bere burua, iratxoak ahots sakon eta indartsu batez oihu egiten zuen bitartean:

– Jango zaitut, ogro, jango zaitut. Zatoz hona eta ez ihes egin.

Ogroak, ispiluan inoiz ikusi gabeak, pentsatu zuen beste ogro bat zegoela han. Eta hainbesteraino izutu zen, ezen korrika alde egin baitzuen.

Inork ez du berriro basoan ikusi. Baina, badaezpada ere, ondo bildurik gorde dute ispilua, beren sendagaiaren ogroari berriro eman behar badiote ere.

Lehena izan nahi dut…

Jesusek esan zien:
– Dakizuenez, herrien buruzagiek menpean hartzen dabez herriak eta handikiek euren agintea ezarten deutsee. Ez dau holan izan behar zuen artean. Zuen artean handi izan nahi dauana izan bedi zuen zerbitzari, eta zuen artean lehenengo izan nahi dauana izan bedi guztien morroi. Gizonaren Semea ere ez da-eta zerbidua izatera etorri, zerbitzari izatera baino, eta bere bizia guztien alde ordainsaritzat emotera. (Mk 10)

Igande honetako Ebanjelioak gugan eta pertsona guztiengan oso ohikoa den zerbaiti buruz hitz egiten digu.
Lehenak izan nahi dugu!
Lehenengoak klasean, lehenak patioan, lehenengoak lagunekin jolasen batean gaudenean, lehenengoak zinemara edo gustuko musika-talderen baten kontzertura sartzean…
Jesusen lagunek ere lehenak izan nahi zuten.
Begira zer kontatzen duen bideo honek…
Gero, Jesusek bere lagunei esaten diena esan dezakegu: «Lehenengoa izan nahi duena…»
Zer deritzogu?