Zerbait magikoa gertatu da.

Gaur istorio xume baina polit bat dakarkigu gure goizeko Maximara.
Entzun ondoren, isilune bat utz dezakegu, bakoitzak gaur gertatzea gustatuko litzaiokeen «zerbait magikoa» irudika dezan…

Ilargia eta Chloe

Ilargia bakea eta lasaitasuna zen, eta oso ondo ematen zuen baretuta egotea gehien behar zuen uneetan, azterketa edo txango baten aurretik bezala.
Izan ere, bazekien ondo atseden hartzea oso garrantzitsua zela.
Gau batean, Chloe bere lagunik onenak gonbidatu zuen bere etxean hain dibertigarriak ziren pijama-festa horietako bat pasatzera, baina, lotara joateko unean, Lunaren lagun banaezinak etengabe egiten zituen bueltak izara artean.
– Zer duzu? -galdetu zuen Ilargiak jakin-minez.
– Ezer ez, bihar gimnasia lehiaketa izango dut… Eta ezin dut lo hartu.
Une horretan, Ilargia poliki-poliki hurbildu zitzaion lagunari, eta haren ondoan jarri zen, xuxurlaka:
– Hori da urduri zaudelako.
– Bai. Izan ere… Zer gertatzen da ariketaren bat ateratzen ez bazait? Eta praktikatutako guztiak ezertarako balio izan ez badit?
– Normala da zu horrela egotea, baina, dena ondo atera dakizun, onena da atseden hartzea eta bihar behar duzun energia guztia izatea.
– Baina ezin dut…

Orduan zerbait magikoa gertatu zen.
Ilargia mugimendu txikiak egiten hasi zen bere eskuekin, eta bat-batean ilargi eta izar batzuk, txikiak eta delikatuak, argitsuak eta arinak, Ilargiak eskuetan zeukan makila magiko bat zirudienetik irten ziren.
Guztiak Chloe inguratzen hasi ziren, begiak poliki-poliki itxi eta irribarre arin bat eginez lo sakonean erortzen zen bitartean.
Hurrengo egunean, Lunak bere lagunik onenari lagundu zion lehiaketara, eta Chloek bere ariketa guztiak egin zituen bere ezaugarri ziren alaitasun eta bizitasunarekin, entzule guztien txaloak eta sari diploma eder bat eskuratuz.
Ilargiak, harmailetatik, bere lagunik onena zoriontsu zela ikusi zuen, eta inoiz baino konbentzituago egon zen ondo lo egitea dela zure ametsak lortzeko lehen urratsa.

Ikasturte honetarako gure ametsak ditugunez, jendeak ere, Jesusen garaian, bere ametsak zituen.
Askok uste zuten Jesus handia, ahaltsua eta askatzailea izango zela… eta pertsona garrantzitsuak egingo zituela.
Jesusen ametsa desberdina da: bizitza denon esku jartzea, batez ere behartsuenen alde.
Zer diogu guk Jesusi buruz?

Aldi haretan, Feliperen Zesarea inguruko auzoetara abiatu zan Jesus bere ikasleekin. Bidean itaun hau egin eutsen ikasleei:
«Ni nor nazala dino jenteak?»
Hareek erantzun eutsoen:
«Batzuek Joan Bateatzailea zarala; beste batzuek Elias; besteek profetaren bat».
Jesusek barriro itaundu eutsen:
«Eta zuek, nor nazala dinozue?»
Pedrok erantzun:
«Zu Mesias zara». Mk 8

Eta beste modu batera entzuten dugu bideoan:

1-3 LH

4-6 LH

 

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean, eskuak hanken gainean eta burua tente, gainean flotatzen zuen puxika batek burua emeki gorantz botako balu bezala.

Prest zaude?

Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin.
1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.

Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

Gure ikasturte hasiera da.
Beste batzuetan bezala, gustuko ikastetxeko txoko bat bilatuko duzu, eta lasai eseriko zara.

(Etenaldia)

Hemen gaude, lasai.
Musika hau entzuten dugu.

https://www.youtube.com/watch?v=37NydQ89fL8

(Musika entzun eta denbora uzten dugu)

Orain, ikasturte berria, hasten ari zaren ikasturte hau, imajinatu eta amestuko duzu.

Errepikatu zure barruan:
Ikasturte honetan, gogotsu eta ilusioz hasiko naiz.
Pozik nago eskolan.
Pozik nago hazten lagunduko didaten irakasleekin egoteaz.
Niretzat gauza politez betetako ikastaro batekin amesten dut.
Ikasturte honetan asko gozatuko dut ikaskideekin eta lagunekin.

Ametsa…
Osatu zuk nahi duzuna.

(Haurrei denbora uzten zaie musika entzuten)

Orain indartsu sentitzen naiz ikasturte berri honi aurre egiteko eta amestu dudan gauza on guztiez gozatzeko.

Egin ezazu orain inspirazio sakon eta solte bat. Inspiratu eta askatu 1, 2, 3 eta 4.
Orain, poliki-poliki, zure erritmoan eta presarik gabe, ireki begiak…

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Nire ametsetako bat partekatu nahi dut?

 

Maldita Nerearen «Hecho con tus sueños» abestia entzungo dugu gaur.

Abestia entzun ondoren, esaten diguna egingo dugu: «Begiak ixtea beti da lehenengo gauza…»
Itxi ditzagun begiak eta amets egin dezagun. Amets txikiak eta amets handiak hasiko dugun ikasturte honetarako.
Esaten dugunean (1-2 min utzi taldea ikusi ahala…), begiak irekitzen ditugu eta nahi duenak bere ametsetako bat partekatu dezake…

Atzo Juan María de la Mennaisen jaiotza gogoratu genuen.
Gaur, urte osoan zehar gurekin egongo diren kartela eta leloa aurkeztuko ditugu.
Zer iruditzen zaizue?

Ordenagailuaren irudian eta ikasgelan jarritako kartelean ikusiko dugu (baldin badago…)
Tartetxo bat utzi dugu zerbait esan dezaten.

Ikasturtea hasten ari gara eta pozten gara berriz elkartzeaz.
Oporren denboraz gozatu dugu, baina eskola hasteko gogoa geneukan eta elkar ikusi, elkarri gauzak kontatu, elkarrekin amets egin…
Ikaskide berriei ongietorri maitekorra egiteko unea ere bada, ikasgelan badugu, eta gurekin amets egitera gonbidatzeko unea…

Jainkoak bakoitzarentzat eta gure klasearentzat zer amets duen ere pentsatuko dugu. Ziur maitasunezko eta zaintzazko ametsa dela. Pentsatu eta ozen esaten dugu OTOITZ honekin:

Eskerrik asko maite gaituzulako

Eskerrik asko, Aita Jainkoa, egun berri honengatik!
Eskerrik asko ematen diguzun osasunagatik.
lagunekin jolas egin dezakegulako
eta egunaz gozatu.

Zaindu gaitzazu gaur, Jauna.
Gaur gauza on asko ikastea,
gauza dibertigarriak egin ahal izatea,
zoriontsuak izan gaitezen elkarrekin.

Eskerrik asko maite gaituzulako
eta gure ondoan zaude egunero eta gauero. Amen.

1780ko irailaren 8an Juan María de La Mennais jaio zen, Menetarren sortzailea.
Egun horretan ospatzen da Jesusen ama zen Ama Birjinaren jaiotzaren jaia, eta gure sortzaileak beti izan zuen maitasun berezia.

Juan Mariak bere jaiotza gogoratuz idatzi dizkigu hitz hauek gaur. Astiro irakurtzen ditugu… Gero, zure gutunetik gehiago gustatu zaigun zerbait aipa dezakegu.

Ezagutzen duzue Saint-Malo?
Frantziako Bretainia iparraldeko hiri harresitu ederra da.
Han jaio nintzen ni, 1780ko irailaren 8an, eta hantxe eman nuen haurtzaroa.
San Bizente atetik hirira sartzean, jaio nintzen etxea aurkituko duzue. Nire familia bizi zen etxe polit eta zabal bat da.
Handik gertu katedral ederra dago. Bertan bataiatu ninduten jaio nintzen egun berean, Juan Maria izenarekin.
Gure aita, Pedro Luis Robert, armadorea zen. Ontzi batzuen jabea zen. Herrialde askorekin negoziatzen du: Holanda, Ingalaterra, Espainia, Estatu Batuak…
Berak beti eman zigun bere seme-alabei eskuzabaltasunaren adibidea, txikien eta behartsuen zerbitzura.
Behin, Bretainia osoko jende asko salbatu zuen uzta negargarrien ondorioz gosez hiltzetik, bere ontziekin ekarri eta herritarren artean banatu zuen gari kopuru handi bat erostean.
Hain izan zen garrantzitsua, Luis XVI .a erregeak berak noblezia titulua eman ziola. Une horretatik aurrera, Pedro Luis Robert de la Mennais izena izango zuen, eta hortik dator nire abizena, hain ezaguna duzuena.
Gure ama, Graciana, oso emakume kultua eta erlijiosoa zen. Musika pixka bat zekien eta biolina jotzen du. Askotan errezatzen genuen berarekin. Bera zen gure etxeko poza.
Zoritxarrez, oso gazte hil zen, nik 7 urte besterik ez ditudanean!
Nire 5 anaietatik Maria eta Feli bakarrik bizi izan ziren urte askoan. Beste hirurak ere gazte hil ziren…
Txiki-txikitatik amets bat nuen: nire zaintza behar duten pertsonei laguntzea. Horregatik, Frantziako Iraultzaren garaian, apaiz asko jazartzen eta hiltzen zituztenean, Saint Maloko kaleetan paseatzen ibiltzen nintzen, eta, norbait bakarrik eta izututa ikusten nuenean, esaten nion:
– «Apaiza zara, ezta? Zatoz nire aitaren etxera, lagunduko dizugu. Juan Maria de la Mennais naiz «.
Geroago, apaiza nintzenean, nire ametsik garrantzitsuena izan zen, nire lagun Gabrielekin batera, eskolarik ez zuten haurren maisu onak izan nahi zuten gazteak bilatzea.
Baina horretaz hitz egingo dizuet beste egun batean…