Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean, eskuak hanken gainean eta burua tente, gainean flotatzen zuen puxika batek burua emeki gorantz botako balu bezala.
Prest zaude?
Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin.
1, 2, 3 eta 4an inspiratzen du, eta poliki askatzen du 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.

Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

https://www.youtube.com/watch?v=zd4qEnBJ0ts

Bidaia bat egingo dugu urrutiko leku batera…
Mutiko bat zara, basoan dagoen neska bat. Bere inguruan ibiltzea gustatzen zaizu. Zuhaitz asko daude, animalia ezberdinak, loreak…
Ibili eta ibili zabiltza, baina dagoeneko… nekatuta zaude… ura eta janaria amaitu egin zaizkizu, oraindik linterna bat eta jostailuren bat geratzen zaizkizu baina, noski, horrela ez duzu jolasteko gogorik.
Oinez jarraitzen duzu eta zer egin ez dakizunean, herrixka batera iristen zara etxe pila batekin.
Herrixka horretan kolore ilunagoko jende asko bizi da.

Zu ikustean, arreta deitzen diezu, zure azala bigunagoa delako.
Haur talde bat hurbiltzen zaizu. Konturatu gabe eskutik heldu eta eskolara eraman zintuzten.
Zure eskola zurea baino txikiagoa da eta ez du hainbeste gauza.
Bazkaltzeko ordua da eta beraiekin esertzera gonbidatzen zaituzte. Plater bat ematen dizute arrozarekin eta baso bat ur.
Zein ondo egarri naizen, pentsatu duzu!

Bakoitzak koilarakada bat arroz jarri du platerean, jan dezazun. Hara!
Bat-batean denak txaloka hasten dira: gaur egun berezia da eta gozoki batzuk ere badituzte.
Zeinen pozik jan eta zurekin partekatu ahal izateaz!

Bazkalostean, zure lagun berriekin jolastu eta hitz egiten duzu. Primeran pasatzen duzu.
Eta pentsatzen duzu: zein ondo hain jende on eta abegikorrarekin topo egin izana!
Seguru sentitzen naiz haiekin!

Orain ama eta aita batzuk hurbiltzen dira zure familiarengana itzultzen lagundu nahi dizutelako.
Noski, etxera itzuli behar zenuen!
Zer istorio polita eskolan kontatzeko itzultzen naizenean!

Orain lasai entzun musika

(Musikarekin hausnartzeko denbora uzten da)

Egin arnasa sakon eta askatu airea astiro. Inspiratu eta askatu 1, 2, 3, 4.
Pixkanaka, bakoitzak bere erritmoan eta presarik gabe, begiak irekitzen ditu.

Partekatzeko:
– Nola sentitu naiz jende ezezagunarekin topo egin eta zeukaten guztia eman zidatenean?
– Beste norbait aurkitzen badut, gauza bera egiten al dut? Nire etxea edo nire eskola eta nire janaria eskaintzen al dizkiot?

Gaur, urriak 17, Pobrezia Desagerrarazteko Nazioarteko Eguna da.
Mundu osoko 700 milioi pertsona baino gehiago muturreko pobrezian bizi dira.
Horrek esan nahi du munduko 10 pertsonatik 1 pobreak direla…
Pobreak egon ez daitezen lan egiten duten hainbeste pertsona eta erakunde gogoratzen eta eskertzen ditugu gaur.

Gainera, bideo bat ikusiko dugu, eta pentsa dezakegu:
Eta ni txiroa den hamarretik hori banintz eta ia ezer ez banu, ez etxerik, ez janaririk, ez botikarik, ez eskolarik…?

1-3 LH

 4-6 LH

«Eskuak Garbitzeko Munduko Eguna» urriaren 15ean ospatzen da mundu osoan, eskuak urarekin eta xaboiarekin garbitzeak osasunean duen garrantzia gogorarazteko.
Eskuak garbitzea eguneroko keinua da munduko pertsona gehienentzat.
Hala ere, ez da hain ohikoa urarekin eta xaboiarekin garbitzea: milioika pertsonak eskuak garbitzeko soilik erabiltzen dute ura, dela ohituragatik, dela xaboirik ez izateagatik.
Beste pertsona askok, zoritxarrez, ez dute ura gertu egunero garbitu ahal izateko…
Eskuak ez garbitzeak edo xaboia ez erabiltzeak gaixotasun infekziosoak hedatzeko arriskua dakar, bai herrialde garatuetan, bai garapen bidean dauden herrialdeetan, nahiz eta horren ondorioak askoz larriagoak izan herrialde pobreenetan.

1-3 LH

4-6 LH

Ikasturte honetan, «Amets dezagun» goiburuarekin, Domund Astea hasten ari gara.
Astebete da jakiteko Jainkoak zer amets duen gure bizitzarako… nola nahi duen gu misiolari izatea, behar dutenei berri on bat ematea…
Gaur, Anai Casimiro Boliviako San Borjara eramaten dudan «ametsa» entzungo dugu, beste Anaiek batzuekin (Jesus, Javier) bizitzeko eta hango eskola menesiarretan ikasten duten haurrei laguntzeko.
Arretaz entzungo dugu eta, ondoren, gehien gustatu zaiguna partekatu dezakegu…

Bihar, urriak 12, Pilarreko Ama Birjinaren jaia ospatuko da.

Antzinako tradizio baten arabera, Ama Birjina Santiago apostoluari agertu zitzaion Zaragozako Ebro ibaiaren ertzean, zutabe baten gainean, marmolezko zutabe txiki baten gainean.
Dioenez, Mariak Santiago apostolua animatu zuen Jesus ezagutzera emateko, eta leku hartan eliza bat eraikitzeko eskatu zion.
Hori da gaur egun Zaragozan ezagutzen dugun Pilarreko Basilikaren jatorria.

Baina Pilarreko Ama Birjina ere gure zaindaria da.
Menesiar Anaiak eta Laikoak, Espainiako Menesiar ikastetxeetako ikasle, hezitzaile eta familiak familia handi bat osatzen dugu… «Provincia de Nuestra Señora del Pilar» deitzen duguna.
Horregatik da bihar… gure festa!

Pilarreko Ama Birjinak zaindu eta lagundu gaitzala ikasturte honetan zehar…
Abesti hau entzuten dugun bitartean eskatzen dizugu: “Junto a ti, María”.

Jarrera erosoan eseri ginen, bizkarra zuzen.
Arnasa emeki hartzen du. 1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.
Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

https://www.youtube.com/watch?v=wcg5Hh1Ofv8

Hemen arnasa hartzen eta bakean zaudeten une honetan, zuetako bakoitzak eskerrak emango ditu zuen inguruan dauden gauza eta pertsonengatik: familia, ikastetxea, lagunak, irakasleak eta daukazuen guztiagatik.

(Denbora pixka bat uzten da).

Gogoan izan orain bizi izan dituzun une zoriontsuak: non izan zen, norekin zeunden, zer gertatu zen, zer sentitu zenuen une hartan…

(Isilune bat egiten da musikarekin).

Segundo batzuen buruan esaten da:
«Gogoratu une horiek, eta utzi orain inbaditzen orduan sentitu zenuen alaitasun bera».

(Denbora gehiago uzten dugu musika entzuten).

Errepikatu zure barruan:
Eskerrik asko orain une horiengatik eta Bizitzak egunero egiten dizkidan opari guztiengatik.
«Eskerrik asko…, eskerrik asko…, eskerrik asko…»

Egin ezazu inspirazio sakon bat, eta orain, pixkanaka, zure erritmoan eta presarik gabe, ireki begiak.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zergatik eman nahi dizkiot eskerrak…?

Gaur, Alvaro Frailek Segoviako Marista ikastetxe bateko ikasleekin egin zuen «Coloreando días grises» abestiarekin gozatuko dugu.
Guztien artean pentsatu zuten zerk egiten zituen zoriontsu, eta abesti hau idatzi zuten.
Gero, gu zoriontsu egiten gaituena parteka dezakegu…

Indiako herri txiki batean, zeru izartsu baten azpian, Anjali izeneko neskato bat bizi zen. Zortzi urte zituen, eta jakin-min horrek ez zuen mugarik ezagutzen. Bere bizitza aldatu egin zen Gandhi izeneko gizon bati buruz hitz egiten entzun zuen egunean, ukabila altxatu gabe bakean eta bidegabekeriaren aurkako borrokan sinesten zuen gizon bati buruz.

Anjalik aitaren istorioak gogoratzen zituen, askatasuna maitatzen eta mundu hobe batekin amets egiten irakatsi baitzion. Bera ez zegoen arren, haren hitzak bihotzean bizi ziren. Eta horrela, aitaren izpirituak gidatzen zuela, Anjalik bere herrialdearen historia aldatuko zuen martxarekin bat egitea erabaki zuen.

– Gandhik dio indarkeriarik gabe egin dezakegula borroka — azaldu zion amari, ausardiazko begi distiratsuekin.

Eta horrela, amaren bedeinkapenarekin, Anjali Gatzaren Martxara batu zen. Bidean Raj ezagutu zuen, bera bezala aldaketa bila zebilen gaztea. Racek itxaropena galdu zuen, baina Gandhirengan asmo berri bat aurkitu zuen.

Anjali eta Raj elkarrekin ibili ziren kilometroak eta kilometroak, urrezko zelai eta ibai bareetan zehar. Gandhiren hitzak arretaz entzuten zituzten, erresistentzia baketsuaz eta indarkeriarik ezaren garrantziaz ikasiz.

Egun batean, zuhaitz handi baten gerizpean atseden hartzen ari zirela, Anjalik eta Racek ofizial britainiar batzuei entzun zieten indarra erabiliz martxa gelditzeko plan bati buruz hitz egiten.

– Zerbait egin behar dugu, Raj — xuxurlatu zuen Anjalik, bihotza taupadaka zuela.

Ausardiaz eta maltzurkeriaz, plan bat asmatu zuten Gandhi ohartarazteko, gatazkarik sortu gabe. Gau hartan, izarrez betetako zeru baten azpian, Anjali eta Raj itzal eta xuxurla artean irristatu ziren, martxako liderrari mezua eramanez.

Bere abisuari esker, Gandhik liskarra saihestu ahal izan zuen. Aurrera jarraitu zuen, inoiz baino indartsuago eta lotuago. Anjali eta Raj, elkarri lotutako esku txikiekin, beraiek baino zerbait handiagoan lagundu zutela sentitu zuten.

Azkenean, Dandira iritsi ziren, eta han Gandhik gatz eskukada bat bildu zuen itsasotik, lege bidegabeei aurre eginez. Anjalik, alaitasun eta harrotasun malkoz, bazekien une historiko baten parte izan zela.

Gatzaren Martxa ez zen soilik zerga baten aurkako protesta izan, baizik eta adore, batasun eta bakearen indarraren ikasgaia. Eta Anjalirentzat, bere ahotsa garrantzitsua zela deskubritzea eta ekintzarik txikienak ere aldaketa handiak eragin zitzakeela ziurtatzea izan zen.

Eta horrela, Indiako eguzki beroaren pean, Anjali bere herrira itzuli zen, ez bakarrik ehunka kilometrotan ibilitako neskatila bat bezala, baizik eta itxaropen-eramaile bat eta bakearen mezulari bat bezala.

Joan den larunbatean, urriaren 5ean, «Irakasleen Munduko Eguna» ospatu genuen.
UNICEFen eta UNESCOren ekimen bat da, hezitzaileek mundu osoko haur eta gazteen zaintzan duten konpromisoa aitortzeko, ikas dezaten eta mundu hobea egiteko konpromisoa har dezaten lagunduz.
Irakasleek egiten duten guztia eskertzeko eguna ere bada.
Horregatik, bideoa ikusiko dugu: “A todos los docentes: ¡gracias!”

Azkenean, 3 zenbatu eta elkarrekin esaten dugu: «Eskerrik asko,… (eta profearen IZENA gurekin dago ordu honetan).
Eta gero txalo bero bat gure maisu-maistra guztiei…

Jesusek honela esaten zien bere dizipuluei:
«Itzi umeei Nigana etorten, ez galazo, holakoena da-eta Jainkoaren erreinua. Benetan dinotsuet: Jainkoaren erreinua umeak lez hartzen ez dauana ez da ezelan ere bertan sartuko».
Eta, besarkatuz, bedeinkatu egiten ebazan umeak, eskuak gainean ezarriz. (Mk 10)

Igande honetako Eukaristiaren Ebanjelioan, haurrak dira protagonista…
Dizipuluak baldar samarrak zirelako Jesusen hitzak ulertzeko eta berak esaten zielako: umeak bezalakoak izan behar duzuela, xumeak, bihotz onekoak.
Begira nola kontatzen digun bideo honek…