Jesusek parabola hau esan eutsen ikasleei:
“Izan ete daiteke itsua itsuaren gidari ? Ez ete dira biak zulora jausiko?
Ikaslea ez da irakaslea baino gehiago, baina ondo eskolaturiko ikaslea bere irakaslea adina izango da”. Lk 6, 39

Gaur igande honetako Ebanjelioaren zatiari erreparatzen deutsegu, Jesusek dizipuluez eta maisuaz hitz egiten dauan zatiari.
Guretzat Jesus gure Maisua da (letra larriz…!).
Bizitzarako garrantzitsua dena erakusten digu, zoriontsu eta hobeak egiten gaituena.

Abesti hau entzun dugu: «Jesús maestro».
Jesusi buruz esaten duenari erreparatzen diogu… eta gustuko dugun zerbaitekin geratzen gara!

Erlaxatzeko denbora

MUSIKA   Enchantament 2

Aulkian eseri ginen HARAren jarreran. Arnasketa sakona egiten dugu astiro-astiro. Bigarren arnasketa sakon batekin errepikatuko dugu.
Gaur ariketa bat egingo dugu, pixka bat tenkatzeko eta, ondoren, gure gorputzaren hainbat atal erlaxatzeko.
Egiten dugun bakoitzean, gehienez 4 zenbatuko ditugu.
Poliki tenkatu, 1, 2, 3 eta 4 zenbatuz
Gero poliki erlaxatuko dugu, 1, 2, 3 eta 4 zenbatuz.

(Umeei esaten diegu gorputzaren zati bat tenkatu eta erlaxatu egiten dugula. Bakoitzaren ondoren, etenaldi txiki bat egingo dugu, denbora gehiagorekin edo gutxiagorekin, taldea ikusi ahala)

Eskuetatik hasiko gara:
Bi ukabilak astiro estutuko ditugu, 1, 2, 3 eta 4 zenbatuz.
Eskuak irekiko ditugu orain, hatzak luzatuz eta erlaxatuko ditugu: 1, 2, 3 eta 4.
Sorbaldak. Tira egin atzera (kontuz ibili) eta erlaxatu.

Orain lepora goaz:
Gure burua eskuinerantz mugitzen dugu (sorbaldara hurbilduz) lepoko giharrak estutuz: 1, 2, 3 eta 4
Burua berriro eskuinean jarriko dugu, lepoko giharrak erlaxatuz: 1, 2, 3 eta 4
Ezkerreko aldera joko dugu berriro.
Gure burua ezkerrerantz mugitzen dugu (sorbaldara hurbilduz) lepoko giharrak estutuz: 1, 2, 3 eta 4
Burua berriro eskuinean jarriko dugu, lepoko giharrak erlaxatuz: 1, 2, 3 eta 4

Gure begiekin jarraitzen dugu:
Bi begiak (behartu gabe ahal duguna) asko irekiko ditugu 1, 2, 3 eta 4 kontatzen dugun bitartean.
Orain mantso-mantso ixten ditugu, 1, 2, 3 eta 4 kontatzen ditugun bitartean.

Goazen orain tripako giharrekin:
Orain tripako giharrak astiro estutuko ditugu (kanpora ateraz) 1, 2, 3 eta 4an.
Orain poliki lasaitzen dugu tripa, kontatzen dugun bitartean: 1, 2, 3 eta 4.

Oinak ukitzen dizkigu:
Oinak poliki tenkatuko ditugu, bien punta altxatuz, hatzak gorantz botaz, 1, 2, 3 eta 4 zenbatzen ditugun bitartean.
Orain erlaxatu egiten ditugu, oin puntak lurrera jaitsiz eta erlaxatuta bermatzen ditugu, 1, 2, 3 eta 4 zenbatzen ditugun bitartean.

Gure gorputz osoa:
Orain poliki tenkatuko dugu gure gorputza, pixka bat zurrun jarriz 1, 2, 3 eta 4 kontatzen dugun bitartean.
Orain gure gorputz osoa lasaitzen ari gara 1, 2, 3 eta 4 kontatzen dugun bitartean.

Bukatzeko, bi arnasketa sakon egiten ditugu astiro, eta pixkanaka begiak irekitzen ditugu.

Hausnartzeko.
Nola sentitu zara?
Orain lasaiago zaude?

Ikus dezagun asertibitateari buruzko bideo bat: «El castillo de arena»
Zer da asertiboa izatea?
Asertiboa izatea iritzi edo sentimendu bat errespetuz baina argi adierazteko gaitasuna izatea da.
Asertiboa izanez gero, pentsatzen duguna errespetuz esateko gai izango gara.
Denok dugu «ez» esateko eskubidea zerbait gustatzen ez zaigunean edo gaizki iruditzen zaigunean.
Besteekiko errespetuan, lehenik geure burua errespetatu behar dugu.

Pedro eta Anaren istorioa ikusten dugu, eta arretaz entzuten dugu amaieran esaten dena, bideoa.
Ondoren, historia honetatik zer ikasi dugun partekatu dezakegu…

Gaur, urteko leloaren kartelari erreparatuko diogu: «Amets dezagun».

1. Zentroaren bihotza eta ziriaren aleak, kolore desberdinetakoak
Une batez pentsatzen dugu isilik: gure bihotza pozik dago, kezkatuta dago, triste dago, lagunduta dago…
Parteka ditzakegu:
Zer amesten du gaur gure bihotzak?

2. Goiko hodeia eta urrezko aleak
Une batez pentsatzen dugu: gaur alai gaude, eguzkiak dir-dir egiten du gugan urrezko sugar horiek bezala, animatuta nago nahiz eta gure familian, ikasgelan,… kezka-hodeiren bat egon.
Parteka ditzakegu:
Nola dago nire bizitzako zerua gaur, eguzki alai asko dago, hodeiren batek kezkatzen nau?

3. Karteleko pertsonak
Pertsona bakoitzari begiratzen diogu, denak desberdinak, denak ari dira ametsak mantentzen eta zaintzen…
Une batez pentsatu eta parteka dezakegu:
Nola daude nire eskuak, ikasteko gogoa dut, laguntzeko gogoa, elkarrekin egiten duguna parte hartzeko gogoa?

Amaitzeko, OTOITZ hau egingo dugu elkarrekin:

Egun on, Jesus adiskidea,
zaindu gure bihotza, nahi ditugun pertsonak
maite eta zaintzen gaituzten pertsonena.

Egun on, Jesus adiskidea,
Denok ezagutzen gaituzu.
badakizu oso ezberdinak garela…
erakuts iezaguzu horrela elkar maitatzen, hain desberdin…
Lagun iezaguzu beti eskuak zabalik edukitzen
mundu bat egiten laguntzeko eta laguntzeko
zure ametsen antzekoagoa,
Anaien mundua!

Bazen behin familia bat… gauekoa!
Bai, bai… entzuten duzun bezala. Egunez lo eta gauez bizi zen familia bat aurkeztuko dizugu:
– Gary, aita, zinpeko guardiako asteburuetan fabrika batean lan egiten duena.
– Susy, ama, etxean haurrei gauero irakurtzen irakasten diena.
– Eta hemen daude seme-alabak: Felipe, 10 urtekoa; Cornelia, 8 urtekoa; eta Violeta, urtebetekoa.

Imajina dezakezu bizilagunak aspertuta daudela zaratekin, gaueko ordu txikietan janari usainekin, dutxekin, haurren oihu eta lasterketekin eta haurtxoaren negarrekin…
Baina zein da familia honen sekretua? Zergatik egiten dute lo egunez eta gauez?
– Besteek beldurra emango dizuete?
– Gaixorik egongo dira?
Ez dugu uste besteek beldurrik ematen dietenik… beren buruaz ikaratzen ez badira!
Ez dugu uste gaixorik daudenik… medikuarengana inoiz joaten ez badira!
Une bat, une bat. Ez dira inoiz medikuarengana joaten?
Ezin da izan! Ba al dago medikurik auzoan?

– «Ni medikua naiz. Ea ba. Zer gertatzen da hemen? » Medikuak gaueko familia aztertzen du…
Adi denok: fotofobia kasu argia da.
Zer?
– «Argiak begiak erretzen dizkie».

Bizilagunek esaten dute: «Zer egingo dugu orain?»

– «Familia honek laguntza behar du» -dio medikuak-. «Ez al zarete familia handia? Ez al daramatzazue hogei urte bloke berean bizitzen? Ez al diozue inoiz elkarri lagundu? »

Auzokide batek dio: «Ni, ama, Susy, haurtxoarentzako arropa josten laguntzen dit».
Eta auzoko batek: «Niri, semeari, Feliperi, hautsi zen semearen bizikleta konpondu zidan gau batean.
Eta auzoko beste batek: «Niri, aitari, Garyk, autoa zaindu zidan kristala hautsi zitzaidan gau batean».

Orduan, esan zuen medikuak, prest al zaudete familia handi batean bezala laguntzeko?

Bizilagun guztien artean betaurreko bereziak erosi dituzte familia bakoitzarentzat.
Igande batean festa handi bat egin zuten ospatzeko. Gaueko familia goizean esnatu zen lehen aldia izan zen.
Gurasoek tortilla, entsalada eta txokolatezko tarta aberatsak prestatu zituzten.
Haurrek eskolan erabiltzen zituzten liburuak erakusten zizkieten Felipe eta Corneliari.
Violetak betaurreko bereziak soka batekin lotuta zeramatzan.
Dantzatu, barre egin eta bazkaldu zuten gaua arte, gero denak etxera joan ziren. Lehenengo aldiz, blokean ez zen ezer entzuten.
Denek egiten zuten lo, familia handi batek bezala!!

Jesusek esan eutsen bere ikasleei:
«Hau dinotsuet zuei, entzuleoi: Maitatu egizuez zeuen arerioak, egin on gorroto deutsueenei, bedeinkatu madarikatzen zaitueenak, egin otoitz izen ona kentzen deutsueenen alde.
Eta besteek zuei egitea nahi dozuena, egin zuek ere besteei.  Lk 6, 27

Datorren domekako ebanjelioan, Jesusek bere jarraitzaile izan gura dogun pertsonarik garrantzizkoena dakarkigu gogora: maitatzea, ongia egitea, besteez ondo hitz egitea, besteak nik ni bezala tratatzea…
Erraza dirudien arren, batzuetan asko kostatzen zaigu…

Abestia entzuten dugu eta, ondoren, parteka dezakegu:
Nola gustatzen zait niri besteek tratatzea?

Jarrera erosoan eseri ginen, bizkarra zuzen.
Arnasa emeki hartzen du. 1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.
Begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

Musika entzuten dugu…

Orain, arnasketan zentratzen zara.
Arnasa poliki hartzen du eta airea ere poliki askatzen du.
Musika entzun eta imajinatuko duzu lore zuriak erortzen zaizkizula.

Lore hauek zure inguruan eta zure gainean pausatzen dira.

Lore bat erortzen den bakoitzean, errepikatu: eskerrik asko.

Ez ahaztu arnasketa.
Arnasa emeki hartzen du. Askatu airea astiro…
Egin ezazu horrela behin baino gehiagotan…

(Haurrei musika entzuten uzten zaie pixka batean).

Orain, poliki-poliki, bakoitzak bere erritmoan, presarik gabe, begiak irekitzen ditu.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zer gustatu zait gehien?

Bihar, otsailak 20, Justizia Sozialaren Munduko Eguna ospatuko da.
Ospakizun honekin pertsona guztiek aukera berdinak izatea nahi dugu.
Gure munduko bidegabekeria-egoerei buruz gehiago jakin nahi dugu, mundu justuagoa, anaiagoa egiteko konpromisoa duten gizon eta emakume helduagoak izateko prestatu nahi dugu.

Ikus dezagun bideo hau. Pertsona askorentzat oso zailak diren egoerak aipatzen ditu. Bakar batekin gera gaitezke: adibidez, mundu honetan 10 haurretatik 3ri gertatzen zaiena.

Bideoa ikusi ondoren:

1. Bat gatoz haurren egoera horrekin edo kezkatu gaituen beste batekin…

2. Gaur gurekin doan irudiko esaldiari begiratuko diogu:
«Bizi zaitez, besterik gabe, beste batzuk, besterik gabe, bizi daitezen»
Zer esan nahi diguzu?

Gaur eskerrak emango ditugu bizitzagatik, hasten dugun egunagatik eta goiza hasteko erabiltzen dugun maximaren une honengatik.

Abesti honekin egiten dugu: «Eskerrik asko».
Eskerrik asko fedeagatik, eskerrik asko bizitzagatik,
Eskerrik asko egunero maite nauzula sentitzeagatik.
Eskerrik asko gehien sufritzen nuenean sentitzeagatik.
Eskerrik asko zure pozaren itsasoan bainatzeagatik.

OTOITZ hau elkarrekin eginez amaituko dugu:

Jesus maitea,
Eskerrik asko oparitu didazun egun berri honengatik.
Lagunduidazu atsegina eta maitagarria izaten.
zure maitasuna besteei erakusten dakiena.

Espiritu Santua,
zu zara nire konpainia eta nire indarra.
Gida nazazu gaur egiten duzun guztian.
lagundu erabaki onak hartzen
Bizi naizen pertsonei laguntzea.
zoriontsuagoak izatera. Amen.

Jorge Otamendi eta Geraldine Neuman Argentinako senar-emazteak dira eta bi seme-alaba dituzte: Helena eta Matias.
Beraiekin egin dute abesti hau, “Un mensaje al mundo”, gaur entzungo duguna…
Letra jarriko dugu helarazten diguten mezuari erreparatzeko.
Ondoren, gehien gustatu zaiguna partekatuko dugu eta denon artean mezu bat aukeratuko dugu gure eskolarako gaur… eta arbelean idatziko dugu.

Hoy es un día distinto, siento la magia en mi piel,
siento que el mundo me atrapa y me deja vivir
con el corazón.
Donde no hay guerras ni hambre, donde no exista el dolor,
y aunque parezca imposible el amor puede unirnos,
para crecer.

Hay que cuidar nuestra Tierra para que vuelva a crecer
hay que ser parte de un cambio, intentar hacer algo
para brillar.
Que todo sea alegría, que todos puedan soñar
y aprender que la vida es un simple camino
a la felicidad.