Iratxo bat zebilen basoan, motxila ametsez beteta.
Bidean gelditu zen atseden hartu eta indarberritzeko.
– Nora zoaz hain kargatuta?
Katagorri txiki bat zen, bere buru txikia harri batzuen artetik ateratzen zuena.
– Ametsez beteta nago-erantzun zuen barrez.
– Zuk ametsik baduzu? -galdetu zuen iratxoak.
Katagorria pentsakor geratu zen segundo batzuetan, eta buruari eragin zion.
– Hartu nahi duzuna! -esan zion iratxoak motxila irekiz.
Urtxintxak zalantza egin zuen une batez, eta hanka sartu zuen, goserik ez izateko ametsa hautatuz.

Basurde batek dena ikusi zuen eta iratxoari jarraitzea erabaki zuen.
– Kaixo, iratxoa! -esan zion-.
– Ametsez beteta nago-erantzun zuen.
– Ametsik baduzu? -galdetu zion iratxoak, espero zuen bezala.
Erantzun ez zuenez, iratxoak motxila ireki eta eskaini egin zion.
– Hartu nahi duzun ametsa.
Eta basurdeak aberatsa izatea erabaki zuen bizitza osoan.

Iratxoak aurrera jarraitu zuen eta arrano batekin topo egin zuen.
Hegaztiak askoz gorago hegan egin eta munduan zehar bidaiatzea erabaki zuen.
Apo bat aurkitu zuen, tenore handia izatea erabaki zuena.
Pintore handia izatea amesten zuen koartza bat.

Goiz batean inurri batekin topo egin zuen eta iratxoak ametsetako motxila aipatu zion eta, beste guztiei bezala, bat aukeratzea eskaini zion.
Inurriak, irribarrez, ez zuela ezer nahi esan zion.
– Ez al duzu betetzeko ametsik? -galdetu zion iratxoak harriturik.
Eta are harrituago erantzun zuen inurriak:
– Oso zoriontsua naiz eta, zoriontsu izatearekin batera, nire amets guztiak beteta daude!

Nahi duenak pentsatzeko eta partekatzeko:
Ametsik baduzu?
Zer esango zenioke iratxoari?