MODALITATEA Irudikapena EBAL
MUSIKA Mozart C Nº 21 piano edo Vangelis Spiral To The Unknow Man
GIDOIA
– «Orain, zuen bizitzako une zoriontsu bat gogoratu behar duzue, agian ikasturte honetan gertatuko zerbait izan daiteke. Nik esatean eseriko zarete eta begiak itxita saiatuko zarete une horren zehaztasun guztiak gogoratzen.: non izan zen, norekin zeunden, zer gertatu zen, zer sentitu zenuen,…?
– Zenbait minutu utziko diegu une zoriontsu hori aukera dezaten.Ondoren begiak ixteko esango diegu.
– Isiltasunean utziko ditugu (goian zehazturiko musika jarriko diegu). Segundo batzuk igarotakoan hezitzaileak hurrengoa esango du: “gogora ezazu une hori, une hartan sentitu zenuen zoriontasuna nagusituko da” Hiru minututan taldea kontzentraturik egongo da. Ondoren begiak zabalduko dituzte eta musika amatatuko dugu.
-Nahi duenak gogoratutakoa kontatzea dauka eta nola bizi duen une hartako zoriontasuna.
Idatz dezagun
Zein une gogoratu dut? Zeri esker izan zen hain zoriontsua, hain berezia? Gerta daiteke orain sentimendu horiek arintzea, baina zer gorde duzu zure bihotzean?
ZEURE ESKU DAGO!
Honako bideo hau, Portugaleteko SAL ong-n, haren boluntariotza aurten egin duten batxillergoko ikasleek diseinatu, prestatu eta grabatu dute.
Ez xahutu elikadura, zeure esku dago!
Ba al zenekien jende asko ari dela sufritzen?
Hasteko bideoa ikusi:
- Egoera hauek ezagutzen al ditugu?Urtetan sufritzen duten pertsonen egoera, gauza gutxirekin bizi behar dutenak,….
- Urrunera jo behar dugu antzekorik ikusteko?
- Ezer egin al dezakegu bidegabekeria hauek salatzeko?
LAGUNTZA-KATEA
Laguntzea da nire helburua. Zein da zurea?
Iruzkina irakurritakoan, margolan bat aztertzea gustatuko litzaidake. Agian ezagutzen duzu wahatsappek duen emotikono bat duelako. Ez da batere erraza, ezagutzen zenuen? Zer sentiarazten dizu? Zer iradokitzen dizu?
IRUZKINA (Oihua – Munch)
Ikusi eta entzun 1892. urteko arratsalde batean piztu zitzaion margolariari irudia buruan. Izan ere hurrengoa idazten du bere egunerokoan:
“Nire bi lagunekin paseon nengoela, iluntzean eguzkiak gorriz tindatu zuen zerua. Momentu horretan gelditu nintzen eta hesi bati bermatuz atsedenaldia hartu nuen; izan ere oso nekaturik sentitu nintzen. Nire lagunek paseon jarraitu zuten baina ni geldirik geratu nintzen, antsietateak mugitu ezinik. […]Fiordoari begira nengoela ilundu zuen.
Hodeiek ere odolaren kolore gorria hartu zuten.Naturan zehar oihu antzeko zerbait aditu nuen. Margolan hau margotu nuen, odolez beteriko hodeiak ere margotu nituen. Koloreek ere oihukatzen zuten”.
Aurpegiak erakusten duen desitxuratzeak garaiko mugak gainditu zituen.
Bertan dagoen gizonak belarriak estaltzen ditu bere oihua eta naturarena ez entzuteko. Margolan honetan delirioa nahiz sufrimendua nagusitzen dira, bitartean bi pertsonak pasean jarraitzen dute lagunaren sufrimendua euren bizitzetatik kanpo utzita.
