Datorren ostiralean, urtarrilak 24, Hezkuntzaren Nazioarteko Eguna da.
UNESCOren arabera, gaur egun, 250 milioi haur eta nerabe eskolatu gabe daude eta 763 milioi heldu analfabeto dira.

Guk zorte handia dugu, eskola bikaina dugu, liburuak, tabletak, ordenagailuak, mahaiak, kutxatilak, koloreak… eta objektuen zerrenda luzea, ikasten duguna guretzat ona izan dadin eta aurrerago mundu hobea, bidezkoagoa eta solidarioagoa egiten lagun diezagun.

Horregatik, ahal dugun guztia saiatu behar dugu ikasteko, eta gero, gure hezkuntza baino zaharragoak garenean, beste batzuei laguntzeko.

Ikus dezagun bideo hau, eta gero parteka dezakegu zer gustatu zaigun gehien eta zer ikasi dugun…

«Denak bat izan daitezela: zu bezala, Aita, nigan zaude eta ni zugan,
haiek ere bat izan daitezela gugan,
munduak sinets dezan zuk bidali nauzula «(Jn 17, 21)

Jesusek bere lagunei erakusten zien Jainkoa gure Aita dela eta anaiak garela.
Jesusen adiskideok, berak bizi izan zuen bezala bizi nahi dugunok ez dugu inoiz hau ahaztu behar…
Anaiak gara!

Gaurko maximaren irudian eliza kristauetako ordezkariak ikus daitezke: katolikoa (Aita Santua, zuriz janzten dena), luteranoa, anglikanoa, ortodoxoa…

Duela 500 urte, teologo alemaniar batek, Martin Luterok, ez zituen ulertzen eliza katolikoaren zenbait gauza, hala nola jende aberatsenek ordaintzea kristauen betebehar batzuetatik libratzeagatik.
Luterorekin banaketa garrantzitsu bat hasi zen Elizan: Alemaniako eta Europa iparraldeko beste herrialde batzuetako kristau luteranoak.
Baina Luterok otoitz hau idatzi zuen kristauen batasunaren alde. Poliki irakurriko dugu…

“Jainko betierekoa eta errukiorra,
Bake Jainkoa zaren hori,
maitasuna eta batasuna,
erregutzen dizugu, Aita, eta erregutzen dizugu
zure Espiritu Santuaren izenean,
zatituta dagoen guztia.

Orduan bihotz bakarra izango dugu.
eta, Aita, ahots bakar batez goretsi ahal izango zaitugu.
eta eskerrak eman gure Jaun Jesukristorengatik
Espiritu Santuan”.

Bukatzeko, anaia egiten gaituen otoitza errezatzen dugu: Gure Aita

 Gure Aita, zeruetan zarena,
santu izan bedi zure izena,
etor bedi zure erreinua,
egin bedi zure nahia,
zeruan bezala lurrean ere.
Emaiguzu gaur egun honetako ogia,
barkatu gure zorrak,
guk ere gure zordunei barkatzen diegunez gero;
eta ez gu tentaldira eraman,
baina atera gaitzazu gaitzetik. Amen

Aste honetan, urtarrilaren 18tik 25era, Kristauen Batasunaren alde otoitz egitera gonbidatzen gaituzte. Egoera ezberdinak direla eta, mundu osoko Jesusen jarraitzaileen artean zatiketa ugari egon dira…
Denok gara anai-arrebak, horregatik eskatzen dugu, pixkanaka-pixkanaka, elkartuago egoteko modua bilatzeko!

Zentzu horretan, gaurko Maximan ipuin hau entzuten dugu:

Erratza eta biltzailea

Etxeko lorategian, edukiontzi baten atzean zokoraturik, ikusleen bistatik ezkutaturik, biltzaile bat eta erratz bat zeuden. Erratza izugarri harroa zen, eta beti harrotzen eta harrotzen zen biltzailearen aurrean.
– Nire lana zurea baino askoz garrantzitsuagoa da. – errepikatzen zuen behin eta berriz erratz harroak.
Gau batean haize handia ibili zen, eta hurrengo goizean zuhaitzetako hosto eta adar lehor guztiak erori ziren lorategi osora.
Erratza berehala altxatu zen eta lurrean sakabanatutako hosto eta adar guztiak eskobatzen hasi zen, tente eta harro, pila handi bat eginez, baina edukiontzira botatzeko jaso ezin zituenez, han utzi zituen.
– Nahi al duzu nik laguntzea? -esan zuen biltzaileak, eta erratzari lagundu zion, bere onetik aterata ere.
Erratza oso ederra zen eta mespretxuz begiratzen zion, baina ez zion erantzun nahi izan.

Gau hartan haizea itzuli zen, eta hosto guztiak berriro irten ziren lorategitik, bezperako lana alferrik galduz.
Erratza ahalik eta gehien luzatu zen biltzailearen aurrean, eta berriro ere hosto lehor guztiak eskobatzen hasi zen, lorategiko alderik ezkutuenean pilatuz, berriro gauza bera gertatuko ez zelakoan.
– Laguntzarik behar al duzu? -esan zion berriro biltzaileak.
Gorra balitz bezala, erratzak ez zuen erantzun eta bere txokora joan zen lotara.

Gau hartan, haizeak aurreko egunetan baino gogorrago astindu zuen, eta hostoak, adar lehorrak, paperak eta plastikoak nonahi hegaldatu ziren, lorategia oso zikin utziz.
Erratzak, etsita, biltzaileari begiratu zion, eta honek, oraingoan, beste aldera begiratu zuen.
Eskobatzen hasi zen berriro, burumakur eta pentsakor. Zabor guztia pilatu zenean, biltzaileari laguntza eskatu zion.
– Lagunduko didazu, mesedez? Ez dut inoiz amaituko lorategia garbitzen zure laguntzarik gabe.

Erratzaren eta biltzailearen artean, orri guztiak edukiontzira bota zituzten. Tapa irekita zeukaten zain, eta lorategia garbi-garbi utzi zuten. Azkenean, erratzak onartu behar izan zuen, batak bestea gabe ezingo zuela bere lana ondo egin, eta biek batera talde handia osatzen zutela.

Partekatzeko:
Zer gustatu zaizu gehien ipuinetik?
Zer ikas dezakegu ipuinetik gure klaserako?

Igande honetan, hilak 19, Misiolari Haurren Munduko Eguna da.
Aurten, Haurtzaro Misiolarian, erronka berezi bati helduko diogu: daukaguna modu eskuzabal batean partekatzen ikastea.
Misinoa ez da bakarrik otoitz egitea edo Jesusen maitasunari buruz hitz egitea; gure anaiei laguntzeko jardutea ere esan gura dau. Denei, gertu daudenei eta urrun daudenei.

Zer esan nahi du daukaguna partekatzeak?
Jesusen adibideari jarraituz, gurea eman dezakegu inork beharrik izan ez dezan.
Ez dio axola gutxi baduzu eskaintzeko.
Ekarpen bakoitzak, handiak zein txikiak, alde ikaragarria egin dezake maitasunez egiten dugunean.

Hitz egin al dezakegu orain klase bezala Colek edo parrokiak Esku Elkartuen alde egindako proposamenen batekin?
Lehenik bideo hau ikusiko dugu eta gero ikusiko dugu elkarrekin zer egin dezakegun…

1-3 LH

4-6 LH

MÚSICA Pavana

VISUALIZACIÓN

Eroso esertzen gara aulkian, oinak lurrean jartzen ditugu, eskuak hanken gainean eta burua tente.
Emeki inspiratzen gara. 1, 2, 3, 4 inspiratzen dugu, poliki askatzen dugu 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.
Arnasa sakon hartu genuen eta pixkanaka airea askatu genuen.
Orain, hurrengo IRUDIKAPENA egiteko prestatuko gara.
Imajina ezazu eskailera bat, zeruaren gorenera igotzeko aukera ematen dizuna. Imajinatu maila bakoitzean gora igotzen, gorago eta gorago. Pixkanaka ikusten duzu oso gora iristen ari zarela. Eskailera honetatik, hodeiak ikus ditzakezu, baina ez dizu beldurrik ematen, leku seguru batean zaude.
Zuhaitzak ikusten dituzu, zerutik zure etxea ikusten duzu. Igotzen jarraitzen duzu eta, bitartean, zure gorputza erlaxatu egiten da eta zure adimena erauzi egiten da, gero eta gehiago igotzen zaren maila bakoitzarekin.
Arnasa sakon hartu eta hodeietatik datorren haize freskoa arnastu. Birikak erabat betetzen dituen bezala. Orain bota aire guztia.
Gozatu horren sentsazio freskagarria. Hartu beste arnasketa sakon bat.
Sentitu airea zure baitan… eta bota erabat, zure gorputza are gehiago lasaitzen utziz.
Jarraitu arnasa poliki eta sakon hartzen, eskailera utzi eta oinez zoazen bitartean.
hodeiengatik… konturatzen zara zerua eta hodeiak leku bat direla erabat segurua, atsegina, nondik ibil zaitezkeen eta baita hegan egin ere. Badago haize freskoa dabil apur bat.
Airearen soinua hodeien artean iragazten da, oso soinu eta mugimendu lasaigarriak osatuz. Hor goitik entzun ditzakezu basoko soinuak eta txoriena kantari…
Zuhaitzen hostoak haizearekin emeki kulunkatzen direla ikus dezakezu… Zure gorputza
gero eta gehiago lasaitzen da ibili ahala.
Orain, hodeietatik itsasoari erreparatzen diozu, urrunetik entzun dezakezu olatuen soinua. Hodeien artetik joan ahala, gero eta hurbilago entzuten duzu itsasoko aparraren olatuen hotsa…
Jarraitu paisaiaz gozatzen zerutik bake sentsazioa sentitzen duzun bitartean. Gozatu hodeietan paseatzeaz…
Zure ondoan, hodei handi eta leun bat, ohe bat bezala zure zain atseden hartzeko. Ezin hobeto kokatuta dago, begiratoki eder honen goialdean…
Hodei honetan oheratzea erabakitzen duzu. Oso erosoa da. Oso eroso eta gustura sentitzen zara. Eguzkiak distiratzen du eta bere izpiekin laztantzen du zure azala…
Ingurura begira, mendiak ikusten dituzu urrunean. Zerua, zure inguruan, garbi eta urdin dago… Sentitu zure gorputza berotzen duen eguzkia, laino batean atseden hartuz erlaxatzen zaren bitartean. Gozatu inguratzen zaituen paisaia handientsuaz eta sentitu zure gorputza are gehiago erlaxatzen…
Zeruko aire garbi eta freskoa arnasten jarraitzen du… Oso lasai sentitzen zara… lasai… bakean. Gozatu zure inguruko naturako bistez, soinuez eta usainez. Sentitu eguzkia, azala berotzen dizun bezala… Sentitu haize leuna zure masailetan zehar… Entzun txorien kantua… Entzun itsasoko olatuak… Hostoen kulunka zuhaitzen brisarekin…
Atseden hartu zure hodei erosoan, bertatik zeru urdin eta txikiak ikus ditzakezu hodei zuriak emeki flotatzen urrunean… Gozatu leku zoragarri eta lasai honekin…
Leku lasai honetatik irteteko momentua da. Prest zaudenean, pixkanaka atera eta bueltatu klasera. Horretarako, mugitu hatzamarrak eskuetatik.
Mugitu oinak zure giharrak esnatzeko.
Mugitu sorbaldak.
Mugitu burua alde batera eta bestera. Jabetu zaitez zure gorputzaz.
Prest zaudenean, ireki begiak eta mugitu astiro… Sentitzen zara, lasai, lasai eta bakean. Gogoratu itzuli zaitezkeela

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zer gustatu zait gehien?

«Nire lau seme-alaba txikiak egunen batean nazio batean biziko diren ametsa dut, non ez diren epaituko beren azalaren koloreagatik, baizik eta beren izaeragatik. Amets bat dut gaur! »

Hauek dira Martin Luther Kingek Washingtonen, Estatu Batuetako hiriburuan, 1963an eman zuen hitzaldi ospetsuaren hitzik ezagunenak.
Orduan, arraza beltzeko pertsonek diskriminazio handia jasaten zuten garraioetan eta beste leku publiko batzuetara sartzean.

Luther King urtarrilaren 15ean jaio zen, horregatik gogoratzen dugu gaur.
Eskerrak eman nahi dizkiegu eskubide berberak izan zitzaten egindako lanagatik eta modu baketsuan egiteko egindako ahaleginagatik, nahiz eta 1968an hil zuten.

(Beheko bideoa ondo dago txikienentzat ere, baina pixka bat luzea da. Egoki ikusten baduzu, abesti hau 1-2 Primarian jar dezakezu: https://www.youtube.com/watch?v=EM3h7C1Zl04)

Orain bideo hau ikusiko dugu eta, ondoren, gehien gustatu zaiguna dela esan dezakegu.

Hilero, mundu osoko kristauek otoitz egiten dute Frantzisko aita santuak Eliza osoari proposatzen dion asmoarekin.
Urtarril honetan, «migrazioak, gerrek eta pobreziak eragindako joan-etorriak direla eta, inolako irakaspenik ez duten haur eta gazteen hezkuntzarako eskubidearen» alde otoitz egiteko eskatzen digu.

Egunero ikusten dugu albistegietan zenbat pertsonak uzten duten etxea, herrialdea… eta bizitza arriskatzen duten beraientzat eta familientzat bizitza hobe baten bila.
Ume txiki askok laguntzen diote familiari, amari.

Gaur Aita Santuaren bideoa ikusiko dugu eta ondoren gure bihotzak gehien ukitu dituen gauzaren bat partekatu dezakegu (hitzen bat, irudiren bat, daturen bat…)

Ana eta Karlos oso anaia ezberdinak ziren.
Ana otzanagoa zen eta gustu oneko arau eta balioak onartzen zituen.
Karlosi zerbait gehiago kostatzen zitzaion. Errebeldea zen eta beti «bihurrikeriak» egiten zituen atentzioa emateko.
Urtezahar gauean maitagarri bat agertu zitzaien, eta esan zien:
– Kaixo! Urteberriko maitagarria naiz, eta opari bat ekartzen dizuet.

Urteberriko maitagarriak liburu horiek gorde eta bi liburu berri eman zizkien.
Oraingoan, Karslosek kontu handiz gorde zuen bere mesanotxeko tiraderan. Ziur zegoen bere liburuak istorio polit eta on asko kontatuko zituela.

Partekatzeko:
Oparirik ekarri al didate Gabonetan?
Gustatuko litzaidake liburu zuri bat urte berri honetan…? Zer idaztea gustatuko litzaidake?

Horretan, zerua zabaldu zan, eta Jainkoaren Espiritua ikusi eban uso-irudian jaisten ete bere gainera etorten. Eta berba hau etorri zan zerutik:
– Hau da nire Semea, nire maitea; Berau dot atsegin. (Mt 3, 17)

«Zu nor zara», galdetu zioten ume bati aitona-amonen herrian eguberri hauetako egun batean.
«Luisen eta Angelaren semea naiz», erantzun zuen mutikoak zalantzarik gabe.
Izan ere, herrietan ez du hainbeste axola nola duzun izena, baizik eta nor diren zure gurasoak, aitona-amonak, zein familiatakoa zaren…

Igande honetako Ebanjelioa istorio honen antz pixka bat du.
Jesus Jordan ibaira hurbiltzen da Juanek bataiatzeko.
Eta Jainko Aitaren ahots bat entzuten da: «Hau nire seme maitea da».

Eta hori bataiatzen den pertsona bakoitzarekin gertatzen da: une horretatik aurrera «Jainkoaren seme maitatua da, Jesusen anaia».

1-3 LH:

4-6 LH:

IRUDIKAPENA

MUSIKA Pavana

Eroso esertzen gara aulkian, oinak lurrean jartzen ditugu, eskuak hanken gainean eta burua tente.
Emeki inspiratzen gara. 1, 2, 3, 4 inspiratzen dugu, poliki askatzen dugu 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.
Arnasa sakon hartu genuen eta pixkanaka airea askatu genuen.

Orain, hurrengo IRUDIKAPENA egiteko prestatuko gara:

Imajinatu zure gelan zaudela. Ohean zaude eta esnatu berria zara.
Zerbait arraroa ikusten duzu zure gelan. Pakete handi bat dago, opari-paperean bilduta.

Nork utziko zizun opari hori gelan?
Oparia hartzen duzu, ondo begiratzen diozu. Zure izena jartzen du. Zuretzat da (…)

Ez dauka pisu handirik, eta barruan zer dagoen jakitea erabakitzen duzu. Hasten zara irekitzen. Kontu handiz egiten duzu, agian zerbait hauskorra da.
Hori egitean, zure izena ere jartzen duen kutxa bat dela ikusten duzu (…)

Kontu handiz  irekitzen duzuKutxa , begiratzen diozu barruan eta izenak agertzen dira.
Maite zaituzten pertsonen izenak dira (…)

Astiro, astiro-astiro, izen bakoitza irakurtzen duzu.
Pertsona horietako bakoitza benetako opari bat da zuretzat.
Orain ulertzen duzu zure eskuetan dagoen opari horrek altxor bat daramala barruan.
Zugatik kezkatzen diren pertsonak dira (…)

Eskerrak ematen dizkiozu pertsona horietako bakoitzari, eta zoriontsu sentitzen zara,zure bizitzan maite zaituzten pertsonak daudelako (…)

Zure oparia logelan uzten duzu eta ikasgelara itzultzen zara.
Irudikapenetik ateratzen zara poliki poliki.
Begiak ireki… Mugitu gorputza…

Hausnartzeko:
Zein izen agertu dira zure oparian? Izen horietakoren bat partekatu nahi duzu?
Nola sentitu zara izen horiek irakurtzean?