Ana eta Karlos oso anaia ezberdinak ziren.
Ana otzanagoa zen eta gustu oneko arau eta balioak onartzen zituen.
Karlosi zerbait gehiago kostatzen zitzaion. Errebeldea zen eta beti «bihurrikeriak» egiten zituen atentzioa emateko.
Urtezahar gauean maitagarri bat agertu zitzaien, eta esan zien:
– Kaixo! Urteberriko maitagarria naiz, eta opari bat ekartzen dizuet.
Umeak harrituta geratu ziren. Ez dute inoiz maitagarririk ikusi!
Txikia zen, hegoak zituen eta ahotsa oso gozoa.
Bapatean liburu bana eman zien bakoitzari. Baina liburuak ez zuen ezer idatzita.
Orri guztiak hutsik zeuden!
Anak irribarre egin eta eskerrak eman zizkion Urteberriko maitagarriari. Liburua kontu handiz gorde zuen.
Baina Karlos haserretu egin zen:
– Eta zer opari mota da hau? Barruan ez dago ezer!
Karlos etxetik irten zen eta liburua putzu batean bota zuen, beraz bere hostoak lokatzez bete ziren.
Eta etxera iritsi zenean, mahai baten hanka orekatzeko erabili zuen liburua, eta estalkia alde batean hondoratu zitzaion.
Hurrengo urtean, Urteberriko maitagarria itzuli egin zen.
– Kaixo mutilak! Iaz utzi nizkizuen liburuen bila nator.
Anak bere liburua gau-mahaiko kaxoitik atera eta maitagarriari eman zion.
Karlosek egongelako mahaiaren hankapean bilatu behar izan zuen.
Urteberriko maitagarriak liburu bakoitzaren barrualdea egiaztatu zuen: Anarena istorio ederrez beteta zegoen.
Karlosen liburua, ordea, orban ulertezinez beterik zegoen.
– Karlos – esan zion Urteberriko maitagarriak gozo-, aurten egin duzun guztia islatzen du zure liburuak.
– Baina tinta-zirriborroak baino ez daude! esan zuen…
– Hori da -jarraitu zuen Urte Berriko maitagarriak- hemengo orban hau zure anaiarekin borrokatu zinen egun horretakoa da… eta orri honetakoa zure amari gezurra esan zenion egunekoa da… Eta hemengo orban handi hau zure ikaskideei irain egiteagatik da…
Karlos tristatu egin zen eta konturatu zen berak ez zuela hori guztia egin nahi…
– Eta zuk, Ana -esan zuen orduan Urteberriko maitagarriak-, zure portaera on bakoitzeko istorio asko dituzu idatzita, urrezko letrekin. Begira: hemen dago zure ikaskideari ikasten nola lagundu zenion… eta egun horretan erosketa-poltsak kargatu zenituen zure amari laguntzeko. Istorio eder asko daude zure liburuan.
Anak irribarre egin zuen eta oso zoriontsu sentitu zen.
– Eta nola konpon dezaket nik nire liburua? -esan zuen orduan Karlosek, zeinak bere arrebarena bezalako liburu polit bat nahi baitzuen.
– Erraza da-erantzun zion Urteberriko maitagarriak-. Urtero ekarriko dizuet orri zuriko liburu berri bat. Bi hauek Denboraren Liburutegira eraman behar ditut. Baina urtero liburu berriak ekarriko ditut. Nahi baduzu, zure liburua zure ahizparena bezain ederra edo are ederragoa izango da.
Urteberriko maitagarriak liburu horiek gorde eta bi liburu berri eman zizkien.
Oraingoan, Karslosek kontu handiz gorde zuen bere mesanotxeko tiraderan. Ziur zegoen bere liburuak istorio polit eta on asko kontatuko zituela.
Partekatzeko:
Oparirik ekarri al didate Gabonetan?
Gustatuko litzaidake liburu zuri bat urte berri honetan…? Zer idaztea gustatuko litzaidake?