Jarrera erosoan eseri ginen, bizkarra zuzen.
Arnasa emeki hartu. Inspiratu, 1, 2, 3, 4, poliki 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.

Orain itxi begiak emeki, arnasa sakon hartu eta askatu airea poliki-poliki.
Jarraitu airearen ibilbideari zure arnasketan.
Lehenik, nabarmendu nola sartzen den zure sudurzuloetatik.
Gero zure sudurraren barru-barrutik.
Pixkanaka, agian zure ahoaren aurreko aldea zeharkatzen duela senti dezakezu, eztarri epelera iritsi arte.
Sentitu hotz zauden aire hau, behin eta berriz, bero ateratzeko.

Orain imajinatu kanporatzen duzun aire guztia zure inguruan hazten den argi-uztai bihurtzen dela, inguratzen zaituen zirkulu perfektua osatzera iristen dela.
Ikus ezazu: eroso eta seguru sentitzen zara.

Imajina dezakezu argi-uztai horretan, zure inguruan eserita, zure familiako pertsona ezberdinak daudela, lagunak, ikaskideak, maite dituzun eta errespetatzen dituzun pertsonak.
Denok konektatuta zaudete.

(Isilean uzten dira musikaz).

https://www.youtube.com/watch?v=3lIEy4-Aw-0&t=5124s

Esan zure barruan: “lasai nago eta lagun egiten dit”.

Irribarre egiten duzu argi-uztaia ikustean eta zu ikustean axola zaizkizun pertsonez lagunduta.
Argi garden eta distiratsuko uztaia da.
Pozik sentitzen zara maite zaituzten pertsonak zurekin daudela jakitean.

Orain ere beste haurrak ikus ditzakezu ikasgelan beren uztaietan.
Haiekin ere lotuta zaudela sentitzen duzu.

Bakoitza desberdina zara, baina denok klase berekoak zarete, planeta berekoak, mundu berekoak.
Konektatuta zaudete. Elkarri lagundu diezaiokezue.

Orain zure barruan esan: «Eskerrik asko maite, laguntzen eta zaintzen nauten pertsona guztiengatik»

(Isilean uzten dira musikarekin).

Orain pixkanaka, bakoitzak bere erritmoan, presarik gabe, begiak zabaltzen ditu.

Partekatzen dugu:
Nola sentitu zara?
Nola ikusi duzu zeure burua argi-uztaian?
Zer jende zegoen zurekin?