Pentekoste-eguna heldu zanean, leku berean baturik egozan ikasle guztiak. Bat-batean, haize-bolada indartsu batena lako zaratotsa etorri zan zerutik eta ikasleak egozan etxe guztia bete eban. Orduan, suzko mihinak lako batzuk agertu jakezan, eta, banatuz, bakoitzaren gainean kokatu ziran. Guztiak Espiritu Santuaz bete ziran eta hizkuntza arrotzez berba egiten hasi, bakoitza Espirituak eragiten eutsan lez. (Apostoluen Eginak, 2)

Igande honetan amaitzen da Pazko garaia Mendekoste jaiarekin, Espiritu Santuaren etorrerarekin.
Jesusek bere jarraitzaileei bidaltzen die bera ez dagoenean beraiekin egongo den indarra izan dadin.
Kristinauok Jesusen jarraitzaile izateko daukagun indarra da.

Amaitzeko, OTOITZ hau egingo dugu elkarrekin:
Zatoz, EspirituSantua,
gutakobakoitzaren
bihotzabete
eta piztugugan
zure nagusiarensua.

BidaliJaunak zure Izpiritua
eta berritulurguztia.

LH 1-3

Espirituaz hitz egiten digun bideo hau ikusten dugu

https://www.youtube.com/watch?v=Jzl91Hn4Aqw

LH 4-6

Kristobal Fones jesuita txiletarraren «Ven Espíritu Santo» abestia entzun genuen.

MODALITATEA:              IRUDIKATZEA

MÚSIKA:             AMELIE La Noyee

Eroso esertzen gara aulkian, oinak lurrean jartzen ditugu, eskuak hanken gainean eta burua tente.
Emeki inspiratzen gara. 1, 2, 3, 4 inspiratzen dugu, poliki askatzen dugu 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.
Arnasa sakon hartu genuen eta pixkanaka airea askatu genuen.
Orain, hurrengo IRUDIKATZEA  egiteko prestatzen ari gara
Imajina ezazu lorategi polit bat, egurrezko hesi batez inguratua. Imajina ezazu nola sartzen zaren hesia irekitzen eta lorategi koloretsu bat aurkitzen duzun. (…)
Usainak senti ditzakezu, agian loreen usaina du, edo belar freskoarena, edo fruta-arbolena (…)
Usainak aurrera egitera eta lorategi horretako beste txoko batzuk ezagutzera gonbidatzen zaitu.

Ibiltzen jarraitzen duzu, landareei, loreei, hegan egiten duten edo zuhaitzetan pausatzen diren txori batzuei begira (…), eta bat-batean lorategi horren erdian zuhaitz handi bat ikusten duzu. Oso zuhaitz berezia da. Adarrak erraldoiak ditu eta sustrai sendoak lurrean. (…)

Zuhaitzak ongi etorria ematen dizu lorategi honetan. Esaten dizu bere adarretan zintzilikatu dezakezula kezkatzen zaituen guztia. Berak gordeko duela, bera baita kezken zuhaitza. (…)
Beraz, pentsa dezakezu daukazun kezkaren bat edo buruan bueltaka duzun eta kendu ezin duzun pentsamenduren bat. (…)
Aurkitu baduzu, imajinatu pentsamendu hori paperezko orri batean idazten duzula eta bere adarretako batean kezken zuhaitzean zintzilikatzen duzula eta hor uzten duzula.
Jabetzen zara kezka hori duzula, baina hor uzten duzu, burutik kanpo.
Orain zuhaitzaren oinean esertzen zara eta arnasa baino ez du hartzen. (…)
Arnas hartu eta lasai egon, inspiratu eta sentitu gero eta lasaiago geratzen ari zarela. (…)
Hartu arnasa eta sentitu sentsazio atsegina zure gorputz osoan, orain kezkak zuhaitzean geratu direlako, zugandik kanpo. (…)
Hartu arnasa eta gozatu une honetaz zure lorategian. (…)

Lasaitasun-sentsazio horrekin, pixkanaka irudikapenatik  ateratzen ari zara.
Egin arnasa sakonagoa eta ireki begiak.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zuhaitzean zintzilikatu dudan zerbait esan nahi dut?

Gaur San Isidro Laborariaren jaia da.
Isidro nekazari familia oso apal batean jaio zen, eta etxera janaria eraman ahal izateko denek lan egin behar zuten, txikienarekin ere bai. Isidrok hamar urte baino ez zituen izango gurasoei laborantza-lanetan laguntzen zienean. Txikitatik bere familiak lantzen zituen zelaietatik gertu zegoen monasterio batera ere joaten zen eta monjeek «laborari» izena jarri zioten. Oso ume karitatetsua zen, behartsuei laguntzen ziena, nahiz eta berak jateko gutxi izan…

Isidro emakume onbera eta karitatezko ospetsu batekin ezkondu zen, Maria de la Cabeza, hau ere santua. Senar-emazteek gurasoen tradizioari jarraitu zioten, eta lurrak hain dedikazio handiz lantzen jardun zuten.

Tradizio herrikoi batek dioenez, Isidrok goizeko otoitza egiten zuen bitartean aingeru batzuek goldea eramaten zuten eta beren lana egiten zuten. Isidrori santu deitzen hasi zitzaion eta Gregorio XV .a Aita Santuak ofizialki onartu zuen bere santutasuna 1622an. Orduz geroztik, Madrilgo zaindaria eta munduko nekazari guztien babesle santua da.

Elkarrekin egiten dugu nekazari guztien aldeko OTOITZ hau, egindako lana eskertuz eta zuen produktuengatik bidezko prezioa jaso dezazuen eskatuz…

Aita Jainkoa:
Eskerrik asko lurrari eragin diozulako.
ekoiztea, bizitzeko behar ditugun elikagaiak.

Aita Jainkoa:
Eskerrik asko egunero lurra lantzen duten nekazariengatik
batez ere egoera okerrenean bizi direnengatik
eta soroetarako ur falta gehien pairatzen dutenengatik.

Aita Jainkoa:
Eskerrik asko zure janaria guztiontzako oparia delako.
Erakuts iezaguzu ez dutenekin partekatzen
janaria eta guk ditugun gauzak.

Maiatzaren 15a Familien Nazioarteko Eguna da.
Egun hori ospatzen da familiak haurren hazkuntzan eta heziketan haurtzarotik duen paperaz jabetu gaitezen, baita loturak eta familia-batasuna sustatzeko ere.
Familia da gizartearen muina. Denok familia batean jaiotzen gara.
Familian, besteak maitatzen eta maitatzen ikasten dugu, familian eta gero gizartean elkarrekin bizitzen.
Egun honetan, familiarik ez duten edo ondo zaindu ezin dituzten edo zaintzen ez dakiten haurrak gogoratzen ditugu.
Bideo hau ikusten dugu eta, ondoren, gure familiaren zerbait ona eta polita konpartitu dezakegu.

“Kurioso” zen aingerutxopotolo bat, denajakinnahiizatenzuena. EtengabegaldetzenzionJainkoaribururatzenzitzaionguztia. Denek lo egitenzutenean ere galdetzenzuen. Berakahalik eta gehienikasi eta ikasinahizuen, lurrera oso prestatutajoateko. Denetanonena izan nahizuen, eta Jainkoaharroegondadila. Bainaegun batean Jainkoakjakinnahi izan zuenzerkartegatzenzuen“Kurioso”. Orduan“Kuriosek”aitortuzionJainkoariberebeldurhandienazelanolaportatuezjakitea, berelekuaezaurkitzea eta hain munduhanditangaltzea. Jainkoak, samurki, aingerutxoaeskuanhartu eta azalduzion:

– Lurrerairistenzarenean, berrirojaioko zara. Hitzegitenikasibeharkoduzu, ibiltzen, jolasten. Neguanhotza izango duzu eta udanberoa, eta batzuetan gauza batzukezzaizkizugustatuko eta negar eginarazikodizute. Hemenbizizarenguztiadesberdina izango da lurrean, horregatikoraindakizunguztiaezduzujaiotzeangogoratuko. Hala ere, hemennigandikikasiduzunbezala, lurrean ere izango duzu beharduzunguztiairakatsikodizuna, hotzaduzuneanberotuko zaituena, besarkadeznegarrabaretukodizuna, eta egitenduzungalderabakoitzaerantzungodizuna.

Orduan, Kuriosoa, are tristeagojarri zen, eta Jainkoarigaldetuzion: Eta Lurra hain handiaizanik, hainbestejendeezberdinekin, eta ni hain txikiaizanik, nolajakingodutnori galdetu?

Eta Jainkoak, astiro, kotoizkohodei baten gaineanpausatuz, esanzion:
– Uneairistendenean, begietarabegiratubesterikezduzueginbeharko, hain gusturasentituko zara berebesoetan, hain berotuta… Ez duzuzalantzarik izango. Eta zure negarrabaretzendizunean, eta hemengoiandaukazunbakeberasentitzenduzunean, jakingoduzu, zalantzarik gabe, hori izango dela zure babeslea: ama, Lurreandenairakatsikodizu eta zugandikinoizez da aldenduko. Gainera,

Kuriosoizenekoaingeruak, Jainkoabegiratu eta irribarreeginzuen, eta, lehenaldizdenboraluzean, atsedenhartuzuen,eseri zen itxarotenpertsonagarrantzitsuhorren zain.

Partekatzeko:
Zer gauza on jasotzen ditut amarengandik?

AZKEN OTOITZA
Egun on, Aita.
Eskerrik asko amagatik.
bera gabe ez nintzateke hemen egongo.
Gaur eskerrak eman nahi dizkizut.
Badakizu asko maite dudala,
Badakizu askoz gehiago maite nauela…
Eskerrik asko Mariagatik.
gure ama zeruan,
Jesusek beti gurekin egoteko eman ziguna.

Jesus Hamaikei agertu jaken, eta esan eutsen:
– Zoaze mundu guztira eta iragarri Barriona izaki guztiei. (Mk, 16)

Domeka honetako eukaristian aldarrikatuko dan ebanjelioan, Jesusek bere dizipuluak bidaltzen ditu mundu osora bere berri ona eroateko.
Athenas eta Tobias Butelerren abesti honetan entzuten dugu: «Zoazte mundu osoan zehar».

Gero «Aita gurea» errezatuko dugu, munduko misiolari guztiekin elkartuta…
Guk ere Jesusen berri ona beste batzuengana eraman dezagun (lagunak, familia, parrokia…)

Gure Aita, zeruetan zarana,
santu izan bedi zure izena,
etorbedi zure erreinua,
egin bedi zure naia,
zeruan bezala lurrean bere.

Emoiguzu gaur egun honetako ogia,
parkatu gure zorrak,
geuk bere gure zordunai parkatzen dautsegun ezkero;
eta ez gu tentaldira eroan
baina atara gagizuz gatxetik. Amen.

Jarrera erosoan eseri ginen, bizkarra zuzen.
Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin.
1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.

Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.
Imajinatu gustuko duzun leku bat, ondo eta seguru sentituko zaren leku bat.
Zure etxeko gela bat izan daiteke, parkea, lorategia…

Leku honetan seguru eta babestuta zaude.
(Etenaldia)

Eseri eta entzun musika hau.
https://www.youtube.com/watch?v=3PtTT-CPJ-c

Energia horrekin, geldirik egoten gara, sentitzen eta arnasten.

Errepikatu zure barruan behin baino gehiagotan zure amaren izena…
(Hainbat aldiz errepikatzen da)

Bere izena ahoskatzeak seguru eta zoriontsu sentiarazten zaitu.

1, 2, 3 eta 4an inspiratzen du, eta poliki askatzen du 1, 2, 3 eta 4an.

Orain, eskerrak ematen dizkiogu gure amari, egunero zaintzen gaituelako eta nahi gaituelako, eta berari buruz gustuko dugun zerbait pentsatzen dugu.
(Haurrek musika entzuten duten bitartean isilik pentsatzeko eta eskerrak emateko denbora uzten dugu.)

1, 2, 3 eta 4an inspiratzen du, eta poliki askatzen du 1, 2, 3 eta 4an.
Pixkanaka-pixkanaka, bakoitzak bere erritmoan, presarik gabe, begiak irekitzen ditu.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Amarengandik gehien gustatzen zaidan zerbait partekatu nahi dut?

Historian zehar jende askok nahi izan du Maria Jesusen amarengandik hurbil egon.
Eskulturak, tenpluak, olerkiak, abestiak… egin dituzte, duten maitasuna erakusteko bururatu zaien guztia.
Gaur abesti bat entzungo dugu, Athenas abeslariaren «Junto a ti, María».
Leloak «Ama» hitza baino ez du errepikatzen, maitasunez eta esker onez…
Gainerako letra entzun eta gustuko esaldi bat aukeratzen dugu… eta amaieran partekatu dezakegu.

Duela gutxi hasi dugu maiatza.
Amaren eguna joan den igandean ospatu dugu.
Hilabete honetan, bereziki, kristauok Maria gogoratzen dugu, udaberriaren eta loreen alaitasunarekin.
Gaur ipuin honekin egiten dugu:

Mendikoherrixka batean, udaberrianlehiaketabitxi bat egitekoohituradago. Bizilagunbakoitzaudaberrikolehen lorea aurkitzensaiatzen da. Aurkitzenduenairabazlea da eta zorteederra izango du urtehorretan. Bai umeekbainagusiek, denek, parte hartzendute.
Urte batean, elurraurtzenhasizenean eta mendiaigoahal izan zenean, denakirtenzirenlehen lorearen bila. Orduaketa orduakemanzituztengoitik,behetik eta mendi-hegaletanlehenengo lorearen bila, bainaez zen ezerageri. Aldeegiteko prest zeudenbaina, bat-batean, oihuentzun zen:
– Hemendago! Nikaurkitudut! – Ume baten ahotsa zen. Denakharenganajoanzirenkorrika, txalotzen eta pozezbetetaudaberrikolehen lorearen aurrean.
Baina lorea haitzarteanzegoen, amildegi baten azpitik metro batzuetara. Mutikoakbesoaluzatutaseinalatzenzuen, bainaezinzuenharrapatu. Erortzekobeldur zen. Munduanbesteezerbainogehiagonahizuen lore hura, eta apustua eta berezorteonairabazinahizituen, bainaezinzuenhartu.
Jendeguztialaguntzeko prest zegoen. Bostgizonsokabatekinjaitsiziren, bainahaurraamildegiarenbeldur zen. Sokagogorrago bat bilatuzuten. Hamar gizonekeutsikozuten. Denekanimatzenzuten. Umeakezzuenbereburuakonbentzitzenuzten eta negar egitenzuen. Bat-batean negar egiteariutzizion. Malkoaklehortuzitueneskubatez. Denakisilikgeratuzirenzereginedoesanbeharzuenikusteko.
– Ongi da. Jaitsikonaiz — esanzuenlasaiago —, jaitsiegingonaiz, baldin eta niregurasoekeustenbadutesoka!
Eta horrelalortuzuten.