Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean bermatu genituen, eskuak hanken gainean eta burua tente, haren gainean flotatzen ari zen puxika batek burutik poliki gorantz tira egingo balio bezala.

Prest zaude?

(Adinekoentzat)
Sartzen eta irteten den arnasari erreparatzen diogu. Pentsamenduak sortzen direnean, emeki-emeki joaten uzten diegu.

Arnasa emeki hartu, airea sabeleraino irits dadin. Inspiratu, 1, 2, 3, 4, poliki 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.

Orain itxi begiak emeki, arnasa sakon hartu eta askatu airea poliki-poliki.

Oraingoan zelai handi batean zaude, belarrezko mantu handi batek estaltzen du dena.
Ahoz gora etzanda zaude eta bere leuntasuna sentitzen duzu. Eguzkiaren beroak aurpegia argitzen dizu.
Arreta jarri zure arnasketan. Arnasa hartu eta poliki askatu.

Entzun musika. Utzi eramaten.

(Musika jarri eta meditatzeko tarte bat uzten du, lasai egoteko).
https://www.youtube.com/watch?v=ypBuUG3xqCg&feature=youtu.be

Horrela, lasai, goza dezagun une honetaz.

Sentitu pozik eta bakean zaudela.

Arnasa sakon hartzen du eta airea poliki askatzen du.
Hartu 1, 2, 3, 4 eta poliki askatu airea 1, 2, 3, 4.
(Hainbat aldiz)

Orain, poliki-poliki, bakoitzak bere erritmoan, begiak zabaltzen ditu.

Komentatzeko:
– Nola sentitu zara?

Atzo Pilarreko Andre Mariaren jaia ospatu genuen.
Bazenekien gure Menetar ikastetxeetako patroia dela?
Munduko menetar guztiak, beste kongregazio erlijioso batzuk bezala, «Probintzietan» antolatuta daude, eta gureak «Pilarreko Andre Mariaren probintzia» du izena.
Horregatik, Pilarraren Eguna festa berezia da Anaientzat, hainbat komunitate elkartu ohi dira, txangoren bat egin, elkarrekin bazkaldu.
Horrez gain, eskerrak eman eta otoitz egiten diote Maríari hezitzaileen, familien, ikasleen eta ikasleen alde.

1-3 LEHEN HEZKUNTZA

4-6 LEHEN HEZKUNTZA

«Jesus maitasunez begira jarri jakon, eta esan:
– «Gauza bat besterik ez jatzu falta: zoaz, saldu daukazun guztia eta emon behartsuei, eta altxorra izango dozu zeruan; gero, zatoz eta jarraitu Niri».» (Mk 10, 20-21)

1-3 LEHEN HEZKUNTZA

4-6 LEHEN HEZKUNTZA

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean bermatu genituen, eskuak hanken gainean eta burua tente, haren gainean flotatzen ari zen puxika batek burutik poliki gorantz tira egingo balio bezala.

Prest zaude?

(Adinekoentzat)
Sartzen eta irteten den arnasari erreparatzen diogu. Pentsamenduak sortzen direnean, emeki-emeki joaten uzten diegu.

Arnasa emeki hartu, airea sabeleraino irits dadin. Inspiratu, 1, 2, 3, 4, poliki 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.
Orain itxi begiak emeki, arnasa sakon hartu eta askatu airea poliki-poliki.

Gustuko duzun leku batean zabiltza eta zuretzat berezia den leku batean eseriko zara.
Lasai sentitzen zara, presarik gabe.
Arreta jarri zure arnasketan. Arnasa hartu eta poliki askatu.
Entzun hitz hau: ALAITASUNA

Errepikatu hitza hainbat aldiz zure barruan.

Orain, zuzendu arreta zure bihotzera eta entzun musika. Utzi eramaten.

(Musika jartzen du eta tarte bat uzten du hausnartzeko, lasai egoteko).

https://youtu.be/xIvncvIIJ-8

Horrela, lasai, berri onak gogoratuko ditugu, lagunekin, gure familiarekin, alai sentiarazi gaituzten uneak.
(Haurrei denbora uzten diegu)

Sentitu gogoan izan dituzun uneengatik alai egotearen sentsazio hori.
Arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du.
Hartu 1, 2, 3, 4 eta poliki askatu airea 1, 2, 3, 4 –
(Hainbat aldiz)

Orain, poliki-poliki, bakoitzak bere erritmoan, begiak zabaltzen ditu.

Komentatzeko:
Nola sentitu zara?

(Maila handiagoko ikastaroetarako)
Gogoan izan dituzun eta zoriontsu sentiarazi zaituzten une batzuk idatz ditzakezu zure koadernoan.

Irakasleen Munduko Eguna urriaren 5ean ospatzen da urtero, maisu-maistra guztiei beren lana eta ikasteko konpromisoa eskertzeko.
Irakasten digutena gure bihotzean geratzen da, gure ariman.
Cecilia Garabuauren abesti honekin zera esango diegu gaur: ESKERRIK ASKO!!

De tus ojos, de tus ojos aprendí que hay esperanzas
cuando el mundo nos plantea una revancha
que podemos ser mejores que ayer.
Hoy tus manos, hoy tus manos están más firmes que nunca
escribiendo poesías con ternura
inventando un arco iris para mí.

LO QUE ENSEÑAS QUEDA EN MI ALMA
TU ME PINTAS CON COLORES LAS HISTORIAS
Y MIS MIEDOS SE DESARMAN.

Hoy mis ojos, hoy mis ojos brillan al verte sonriendo
como un pájaro que vuela con el viento.
Hoy y siempre…

LO QUE ENSEÑAS…
«¡Gracias Seño!».

Hilero, astearteko Gogoetan,
ikasturte honetako KARTELEAN dugun GALBURUA osatzen dutenen
MENETAR GAKO bat izango dugu.
Marrazki batek eta otoitz batek pixka bat gehiago ezagutzen lagunduko digute.
Urrian LOTURAK lantzen hasiko gara.

#LaMennaisAdostekoPrest

«Lagunak deitzen dizuet» (Jn. 15, 15)

ESKERRIK ASKO
Eskerrik asko, Jauna,
Zure maitasunaren hazia
nigan jartzeagatik.
Eskerrik asko nire familia eta lagunekin
lotzen nauten maiatsun-loturengatik.

HEMEN NAGO
Gero eta adiskideagoak izan gaitezen.
Nire inguruan jartzen dituzun pertsonek
zain nazatela,
haien bidez zure maitasuna daukat.

LAGUNTZEKO PREST NAUKAZU
Prest naukazu nire ingurukoak
maitasunez zaintzeko.
Prest naukazu nire ondoan jartzen dituzunei
zure adiskidetasuna helarazteko.

Saharako basamortu sargoritik, zama astun bat bizkarrean zeramatela, bi lagun zihoazen oinez, Farouk eta Ramses.
Egun batzuk lehenago gameluak galdu zituzten eta neka-neka eginda zeuden oinez egin zuten distantzia handiagatik.
Ia astebete zeramaten janaririk dastatu gabe, eta ura eguzkiaren errainu malkartsuen azpian amaitzen zitzaien. Hankek hainbeste min ematen zieten, eta aurpegiko azala eta besoak erreta zeuzkaten.
Bien artean bide hori aukeratu bazuten ere, Faroukek bide luze eta ezezagun bat aukeratu izana eskatu zion Ramsesi. Gero eta haserreago zegoen, oihuka, eskuekin keinuak eginez, irainka, eta zaplazteko bat ematera iritsi zen.
Ramses isilik geratu zen eta sudurra odoletan jarri zitzaion, baina ez zion erasoari erantzun. Tristurazko begirada sakon batez eseri eta hondar gainean idatzi zuen hatz erakusleaz: «Gaur nire lagunik onenak aurpegian jo nau».
Farouk harritu egin zen, baina ez zion ezer galdetu.
Hurrengo egunean, dunetan barrena zihoala, Ramses haietako batetik erori zen eta gaizki zaurituta geratu zen. Bere lagun Farouk azkar jaitsi zen laguntzera, eta hamar egun eta hamar gauez ez zen bere ondotik aldendu. Ramsesek hobera egin zuen eta bidean zegoen harri batera joan zen. Han idatzi zuen: «Munduko lagunik onena izateko zortea dut».
«Atzo mindu zintudan eta hondarretan idatzi zenuen, eta gaur harrian idatzi duzu, zergatik?», galdetu zion Faroukek.
Ramsesek irribarrez esan zion:
«Gure lagunen akatsak haizeak eramaten ditu gauez. Egunsentian eguzkia berriro irteten denean, ezin ditugu gogoratu. Bere leialtasun frogak, hala ere, betiko grabatuta geratzen dira gure bihotzean».

“Itzi umeei Nigana etorten, ez galazo, holakoena da-eta Jainkoaren erreinua.” (Mt 10, 15)
Haurrak gauza berriak egitera deituak zaudete zuen sormenarekin.