Atzo ospatu genuen Abendu eguneko lehen igandea: Jesusen jaiotzarako itxaronaldia.
Laster iritsiko da urteko garai polit eta zoriontsuenetako bat, Gabonak.
Abesti honek prestatzera gonbidatzen gaitu.
Jesus jaioko da!

Gaur Menesiar Astearen egun handia da.
Horregatik, goiza Juan Maria Fundatzailearen esaldi politenetako batekin hasteko gonbita egin nahi dizuegu:

Esaldi honekin oso egun zoriontsua bizitzera gonbidatu nahi zaituztegu, gure ikastetxeko eta Menesiako gainerako ikastetxeetako haur, irakasle, familia eta Anaiekin batera. Egunero, gaur modu berezian bada ere, Juan Mariak denok batzen gaitu.

Partekatzen dugu:
Zer esaten digu Juan Mariak hitz hauekin gaur?

HARA MODALITATEA «BISTARATU»

Girotzeko musika: https://www.youtube.com/watch?v=D0hAIydRL_I

Gaur maximo bereziago bat prestatu dugu. Prest zaude?
Hasi aurretik, eseri HARA jarreran. Gogoratzen duzu? Ez kezkatu, elkarrekin errepasatuko dugu. 4 urrats oso erraz egin behar dira:
– Bizkarra zuzen, aulkiaren bizkarraldean ondo bermatuta.
– Oinak lurrarekin kontaktuan.
– Eskuak mahai gainean edo izterren gainean, nahi duzun bezala.
– Buru zuzena, hari ikusezin batek tira egingo balio bezala.

Itxi begiak eta entzun arretaz.

«Txoko berezia»
Arnasa hartu eta poliki-poliki askatu. Ikusi nola zure sabela, puxika bat bezala, puztu eta hustu egiten den. Gera zaitez horrela une batez, zure arnasketa arretaz entzuten.
(Etenaldia)

Ez egin kasurik egon daitezkeen distrakzioei, bizi zaitez distraitu eta hemengoaz eta orainaz gozatzea eragotz dezaketen soinu edo sentsazio desberdinekin.
(Etenaldia)

Gaur egun berri bat hasiko da ikastetxean, Menesiar Asteko egun berri bat.
(Etenaldia)

Eskolako txoko atsegin bat bilatzera gonbidatzen zaitut.
(Etenaldia)

Badaukazu?
(Etenaldia)

Eseri lasai eta eseri.
(Etenaldia)

Zer duzu inguruan?
(Etenaldia)

Zer ikus dezakezu zauden lekutik?
(Etenaldia)

Zergatik da hain berezia eskolako txoko hori zuretzat?
(Etenaldia)

Pentsatu pixka batean.
Pixkanaka, gelako errealitatera itzultzera gonbidatzen zaitut.
Astiro ibili eta, prest zaudenean, ireki begiak.

Partekatzen dugu:
Nola sentitu zara?
Eskolako zein txoko aukeratu duzu?
Zergatik da berezia zuretzat?

Juan Mariak amets egin zuen haurrek libreak, alegreak eta Zoriontsuak hazteko aukera izango zuten eskoletan. Menesiako aste betean gaude eta gaurko abestia hau besterik ezin zitekeen izan.

Animatzen zaituztegu birika betean abestera eta Menesiar aza guztietako Lehen Hezkuntzako gainerako haurrekin bat egitera!

Partekatzen dugu:
Abestiko zein esaldi gustatu zaizu gehien?

Gaur oso aste garrantzitsua hasiko da Menesiako ikastetxe guztientzat. Horregatik, gaur oso ipuin berezia partekatu nahiko genuke.

DEITZEN DIZUN KANPAIA

Istorio bat kontatuko dizuet. Historia hori duela urte asko gertatu zen urrutiko leku batean, haran berde eta eder batean, ur kristalezko ibai batek zeharkatzen zuela, non teilatu gorriak, elizak eta eskolak zituzten etxez beteriko herri txiki baina maitagarri asko zeuden.

Herri nagusiko eskolan bazen kanpai bat goizero jotzen zuena eta haur guztiei deitzen ziena ikastera eta jolastera joan zitezen. Etxe bakoitzetik korrika joaten ziren haur batzuk eskolara. Gurasoek umeei eskutik helduta laguntzen zieten, baina, hurbil zeudenean, beren klasera joaten ziren korrika, eta han irakasleak zain izaten zituzten. Hala gertatzen zen goizero. Kanpaiak jotzen zuen berriro, eta eskola pozez eta ikaskuntzaz betetzen zen.

Udaberriko gau batean, ilargiak ozta-ozta argitzen zuenean eta gaueko txorien kanta besterik entzuten ez zenean, familia-hots batek esnatu zituen herri guztiak. Eskolako kanpaia zen. Zergatik jotzen zuen gau erdian? Ez zen eskolara joateko garaia…

Etxe guztietan argiak piztu ziren eta bizilagunak leihoetara atera ziren. Gaua zen, baina ibarraren goialdean eguna argitzen ari zela zirudien. Argi distiratsu eta indartsu bat antzeman zitekeen, une batez hazten ari zena eta herriarengana hurbiltzen ari zela zirudiena. Bizilagunek, izututa, haurrak hartu eta korrika alde egin zuten.

Zer gertatzen ari zen? Asmatzen duzue? Sute handi bat zegoen! Su handi bat hurbiltzen zen herrietara, eta horregatik jotzen zuen eskolako kanpaiak, bizilagunak esnatzeko eta arriskuaz ohartarazteko.

Ia ez zuten sua gelditzeko astirik izan, eta basoz baso joan zen etxe askotara iritsi arte. Eraikin batzuk salbatu ziren, baina, zoritxarrez, suteak eskolak suntsitu zituen eta haurrak ikasteko eta ikaskideekin bizitzeko lekurik gabe geratu ziren.

Helduak oso lanpetuta zeuden beren gauzak berreskuratzen eta suak erre zuen guztia konpontzen saiatzen, baina inork ez zuen pentsatu eskolak berreraikitzea. Umeak jauzika ari ziren etxeen hondakinen eta errautsen artean. Aspertu egiten ziren ezer ez egiteaz.

Orduan, herriko apaizak, elizatik geratu zena konpondu nahian, Biblia bat aurkitu zuen. Orrialderik nekez irakur zitekeela ikusita, hondakin pila batera bota zuen. Erori zenean, Biblia zabalik geratu zen, eta apaiza, jakin-minez, zer jartzen zuen irakurtzera hurbildu zen.

Antza denez, Jesusek hitz egiten zuen eta honako hau esaten zuen:
– Utzi haurrei nigana hurbiltzen.
Apaizak ez zion garrantzirik eman, eta hondakinak botatzen jarraitu zuen; hala ere, etxera itzultzean, ia gauez, itxura txarreko gazte talde batekin topo egin zuen. Une horretan, irakurritako esaldia gogoratu zuen, Utzi umeak nigana hurbiltzen, eta pentsatu zuen:
– Eskola bezain beharrezkoa eta premiazkoa den zerbait konpondu al dezaket?
Eta hala izan zen. Berak bezala pentsatzen zuten hainbat pertsona elkartu zituen, eta denbora gutxian berriro entzun zen hain ezaguna zen soinu hura: kanpaia.
Eskola berreraikitzen amaitu zutenean, aldameneko herriko eskolarekin gauza bera egitea erabaki zuten.

Eta «koloretxo koloretsua», historia hau EZ DA amaitu.
Nork daki zergatik?

Bihar, azaroak 20, Haurren Nazioarteko Eguna ospatuko da. Egun horretan bertan, duela 62 urte (1959), Nazio Batuen Erakundeak Haurren Eskubideen Deklarazio Unibertsala onartu zuen.
Egun honek gogorarazten digu haur guztiek, edozein lekutan jaio direla ere, osasunerako, hezkuntzarako, familiarako, jolasteko, zoriontsu bizitzeko, ikasteko, babestuta egoteko… eskubidea dutela.

Jesus haurren defendatzaile handia izan zen. Honela zioen: «Utzi haurrei niregana etortzen, ez galarazi, horrelakoek baitute Jainkoa errege». (Mt 19, 14)

Modalitatea: «Entzute aktiboa»

Girotzeko musika: https://www.youtube.com/watch?v=3_1Wq0snhYk

Gaur maximo bereziago bat prestatu dugu.
Hasi aurretik, eseri HARA jarreran: bizkarra zuzen, aulkiaren bizkarraldean ondo bermatuta.
Oinak lurrarekin kontaktuan. Eskuak mahai gainean edo izterren gainean, nahi duzun bezala. Buru zuzena, hari ikusezin batek tira egingo balio bezala. Itxi begiak eta entzun arretaz.

«Nola hasiko dut eguna?»

Hartu airea poliki eta askatu poliki-poliki.
Ikusi nola zure sabela, puxika bat bezala, puztu eta hustu egiten den.
Gera zaitez horrela une batez, zure arnasketa arretaz entzuten.
(Etenaldia)

Jarraian, jarri eskuak bularraren gainean eta sentitu zure bihotzaren eta arnasaren erritmoa.
(Etenaldia)

Batzuetan kosta egiten zaigu gure emozioei izena jartzea.
Azkar jaiki ginen, eskolara lasterka joan ginen, goiza hasi genuen eta egun berria nola hasi genuen pentsatzen ere ez ginen gelditu.
Horregatik, gaur, eguneko lehen une hau elkarri entzutera eta gure emozioei izena jartzera bideratuko dugu, adi eta kontzentratuta.
(Etenaldia)

Jarraian emozioen zerrenda bat entzungo duzu.
Entzun arretaz eta saia zaitez une honetan nola zauden ondoen definitzen duen hitz hori hartzen, beste guztien aurrean modu berezian sentitzen duzuna.

Prest zaude? Bagoaz.

(Presarik gabe irakurri, hitzak ezagutu eta identifikatzeko denbora emanez)

Tristea, nahastua. Alaia. Haserre. Urduri. Urduri. Pozik. Atseden hartu. Atsekabetuta. Nekatuta. Atsekabetuta. Lasai. Izututa. Harrituta. Lasai. Aspergarria. Lotsatuta. Harrituta. Harro. Kezkatuta. Penatuta. Pentsakor. Pozik. Distraitua. Ilusioz beterik. Erlaxatua.
(Etenaldia)

Gorde aukeratu duzun hitza.
Pentsatu zergatik zauden horrela gaur.

Prest zaudenean, mugitzen has zaitezke, luzatzen, eta ireki begiak.

Partekatzen dugu:
Zein hitz aukeratu duzu?
Erraza egiten zaizu zure emozioei izena jartzea?

Besteak maitatzen ikasteko, haien lekuan jarri behar da (enpatia): haien ametsak eta ilusioak ezagutu behar dira, besteari gustatzen zaiona eta kezkatzen duena.
Moraten abesti honek kontatzen digu. Entzun arretaz, eta gero partekatuko dugu zer esaldi gustatu zaizun gehien.

Hona hemen adibide batzuk:
“Zure ametsak nola betetzen diren aztertu nahi dut”.
“Zu maitatzen ikasi nahi dut”.
“Ulertu nahi zaitut”.
“Bizitza bat emango dizut, diru gehiago kenduta baino”.

«ANIMALIEN ESKOLA»

Animalia batzuk elkartu ziren ikastaro berezi bat elkarrekin hasteko. Beren buruak konbentzitu zituzten, ahaleginduz eta trebatuz gero, hobetu eta perfektu bihur zitezkeela. Txoriek hegan egiteko artea menderatzen zutela konturatu zirenean hasi zen dena, baina ez ziren igeri egiteko edo aztarrika ibiltzeko gai. Bestalde, urtxintxak eta erbiak, beren karrerekin eta igotzeko graziarekin, ukatuak ziren uretan. Gauza bera gertatzen zitzaien gainerako animaliei.

Bertute asko zituztela ondorioztatu zuten, baina baita animalia perfektuak izateko ikastaro batean ikas zitzaketen gabezia asko ere. Helburu horrekin, basoan Animalien Eskola bat irekitzea erabaki zuten, non ikastaro bat egingo zuten, non animalia guztiek falta zitzaizkien trebetasunak ikasi ahal izango zituzten. Basoko biztanle guztiek eman zuten izena, eta karrera, hegaldi eta igeriketa libreko irakasgaiak sortu ziren. Eta han izan ziren ikasle ausartak!

Lur gaineko lasterketek garaipena eman zieten ondoen korritzen zuten animaliei: erbia nabarmendu zen eta ohorezko matrikula bat irabazi zuen, nahiz eta hegaldi-klasean izan zuen porrotak kalifikazio orokorra jaitsi zion. Zuhaitz baten adarrik altuenetik hegan egiten saiatu zenean, kolpe handi bat eman zion lurrari eta txitxoi handi bat egin zuen. Hortxe amaitu zen harentzako ikastaroa.

Txoriak antzeko zortea izan zuen zulatzen eta aztarrikatzen tematu zenean. Lurra bete ondoren, indusketa bertan behera utzi zuen eta ezin izan zuen hegan egin. Eta zorte txarragoa izan zuen igeri ikasgaian, handik bizirik ateratzeko zorian egon baitzen.

Hainbeste porrot zaratatsuren ondoren, animaliak berriro bildu ziren batzarrean egoera aztertzeko. Gertatu ziren ezbeharrak entzun ondoren, basoko hontzarik zaharrenak hitza hartu eta esan zuen:
– Lagunok, Animalien Eskolak erakutsi diguna da zentzugabea dela perfektuak izaten saiatzea. Azken finean, txoria txoria da, erbia erbia da eta izokina izokina izango da beti. Hobe da gutako bakoitzak dena eta ez dena onartzea, ez garena izaten saiatzen bizitza galtzea baino.

Partekatzen dugu:
Zer deritzozu Animalien Eskolari?
Besteei erreparatu beharrean, ondo egiten dugunari erreparatzen badiogu?

Aste honetarako proposamen bat:
Ikaskide bakoitzaren gauza on bati erreparatu eta une baten bila gabiltza esateko

 “Ikasi pikuondoaren irudi honetatik: kimua barritzen eta orria zabaltzen jakoneko, badakizue udea hur dala. Era berean, gauza horreek jazoten ikustean, jakizue hur dala, ateetan, Gizonaren Semea”. (Mk 13, 29-30)

1-3 LEHEN HEZKUNTZA

4-6 LEHEN HEZKUNTZA