«SAGARRONDOAK LANDATZEN ZITUEN GIZONA».

Gizon zahar batek, laurogeita hamar urte inguru zituenak, goiz osoa zeraman lur zati txiki bat prestatzen bere etxeko lorategian.
Belar txarrak kendu zituen, egur batzuekin lur zati bat hesitu zuen eta, pala txiki batekin, lurrean zulo batzuk egiten ari zen.
Aurreko etxetik, bizilagunak ordubete baino gehiago zeraman begira.
Azkenean, jakin-minak jota, zer egiten zuen ikustera hurbildu zen.
– Egun on, bizilaguna-agurtu zuen.
– Egunon -erantzun zion, hazi-poltsa bat ireki eta zuloetan uzten zuen bitartean.
– Zertan ari zara?
– A, hau da… sagarrondo batzuk landatuko ditut.

Bizilagunak ezin izan zion eutsi, eta barre-algaraka hasi zen.
– Baina benetan espero duzu zuhaitz horiek ematen dituzten sagarrak jatea?
– Ez, noski -erantzun zuen agureak-, baina bizitza osoan jan ditut landatu ez ditudan zuhaitzetako sagarrak.

Partekatzen dugu:
Zein da bizilagunaren jarrera?
Zein da agurearen jarrera?

Beste zerbaiten truke zerbait ematea keinu erraza da, benetan zaila doan ematea da, trukean ezer espero gabe?
Horrek bereizten du benetan eskuzabala den pertsona bat.