Lucasen ebanjelioaren zatitxo bat entzun dugu, ikasturte honetan gurekin izan dena:

Baina bidaian zen samariar bat bertara iritsi eta, hura ikustean, errukitu egin zitzaion. Hurbildu eta zauriak lotu zizkion, olioz eta ardoz igurtzi ondoren; gero, bere asto gainean ezarri, ostatura eraman eta bere ardurapean hartu zuen. Biharamunean, zilarrezko bi txanpon atera eta ostalariari eman zizkion, esanez:
«Zain ezazu eta, gehiago gastatzen baduzu, hurrena natorrenean ordainduko dizut». (Lk 10)

Minutu batez, begiak itxita, hainbat aldiz errepikatu genuen gure baitan:
Ikasturte oso bat zaindu dugu!

Eta eskerrak eman nahi dizkizuegu ikastaro honengatik, azkenean zaindu gaitezkeelako eta zaintzen utzi gaituztelako…

Bukatzeko, elkarrekin, astiro, OTOITZ hau egiten dugu:

Jesus, ez duzu eskurik.

Jesus, ez duzu eskurik.
Gure eskuak besterik ez dituzu.
behar gaituzten pertsonak zaintzeko.

Jesus, ez duzu oinik.
Gure oinak besterik ez dituzu.
bakarrik eta triste dagoenarengana hurbiltzeko.

Jesus, ez duzu ezpainik.
Gure ezpainak besterik ez dituzu.
beti hitz atseginak esateko eta berri onak eramateko.

Jesus, gaur zure eskuak gara, zure oinak, zure ezpainak
eta, batez ere, zure bihotza
zure maitasuna guztiengana eramateko
zure maitasuna gehien behar dutenak zaintzeko.