Asteko Santua: Carlos de Foucauld

1-3 LEHEN HEZKUNTZA

Karlos Frantzian jaio zen 1858an.
Bere ama oso fededuna zen eta harengandik ikasi zuen Jesus ezagutzen, maitatzen eta otoitz egiten. 6 urte zituela bere gurasoak eta amona hil ziren. Aitonak bere ardura izango du, baita bere ahizpa Mariarena ere, 3 urtekoa.
Lurralde Santura erromesaldi bat egin ondoren, Jesus non bizi izan zen jakiteko, monje trapense bihurtzea erabakiko du, Jesus bizi zen bezala bizitzeko.
Urte batzuk geroago Afrikara joan zen bizitzera eta Tuaregen lagun egin zen. Ebanjelioa bere hizkuntzara itzultzen du eta guztion anaia bezala bizi da.
Txikitatik amak irakatsi zion otoitza izango da gure gaurko otoitza:
«Jainko maitea, bedeinkatu aita, ama,
aitona, amona
eta nire arreba txikia «

4-6 LEHEN HEZKUNTZA

Karlos Frantzian jaio zen, 1858ko irailaren 15ean.
Bere ama oso fededuna zen eta harengandik ikasi zuen Jesus ezagutzen, maitatzen eta otoitz egiten.
6 urte zituela bere gurasoak eta amona hil ziren. Aitonak bere ardura izango du, baita bere ahizpa Mariarena ere, 3 urtekoa.
Gaztetan, Charles Jainkoagandik urruntzen da. Berak dio bere buruarengan bakarrik pentsatzen zuela, oso berekoikeria  zela.
20 urterekin, Eskola Militarrean ikasketak amaitu zituen, baina bizitza militarra ez zitzaion batere gustatzen.
Parisera itzultzean, familiarekin bizi da eta Jainkoarengana hurbiltzen da. Denbora asko ematen du elizan eta idazten:
«Jainkoa, existitzen bazara, ezagut zaitzadan! Baina nik ez zintudan ezagutzen.
Ai ene! Zein ona zaren! Nola gorde ninduzun eta zein gutxi sentitzen nuen!».
Lurralde Santura erromesaldi bat egin ondoren, trapapse monje bihurtzea erabaki zuen.
Urte batzuk geroago, apaiz ordenatu zuten eta Afrikara itzuli zen. Han europar bakar bezala bizi da, eta kristau bezala Tuaregen lagun egiten da, bere hizkuntzara Ebanjelioa itzultzen du eta guztien anaia bezala bizi da.
Tuaregek galdetzen diote:
– Charles anaia, zergatik zara hain ona?
– Ni baino hobea den norbaiten zerbitzaria naizelako, Jesus.

Karlos de Foucaultek otoitz eder hau utzi digu:
Aita, zure eskuetan uzten dut neure burua.
Egizu nahi duzuna.
Nire bizitza eskaintzen dizut.
Jainko maitea bihotz-bihotzez
Maite zaitudalako.
Niretzat zu maitatzea niri ematea delako,
Neure burua eskaintzen dizut neurri gabe,
mugarik gabeko konfiantzaz,
Zu nire aita zarelako.