Asteko Santua: Juan de la Cruz

1-3 LEHEN HEZKUNTZA

Kaixo! Nire izena Juan da, baina Juan de la Cruz bezala ezagutzen naiz.
Zure laguna izan nahi nuke eta horregatik nahi dut zuk nitaz zerbait gehiago jakitea.
Fontiverosen jaio nintzen, Avilako probintzian.
Gurasoek Gonzalo eta Catalina zuten izena.
Lagunekin jolasean ibiltzen nintzen herri inguruan, ume zintzoa nintzen, baina bihurri samarra ere bai.
Jesusek bere atzetik joateko eskatu zidan.
Santa Teresa Jesusena ezagutu nuen eta oso lagunak izan ginen.
Nire leloa hau da: «Jarri maitasuna maitasunik ez dagoen lekuan eta maitasuna aterako duzu».

Otoitza:
Eskerrik asko San Juan de la Cruzengatik
Poesian oso perpaus politak idatzi zituen
Eta zure lagun handia izan zen.
Lagundu Jesus haren antza hartzen,
Gauza guztietan maitasuna jartzera.

4-6 LEHEN HEZKUNTZA

Kaixo! Nire izena Juan da.
Zure laguna izan nahi nuke eta horregatik nahi dut zuk nitaz zerbait gehiago jakitea.
1542ko ekainaren 24an jaio nintzen Fontiverosen, Avila probintzian. Gurasoek Gonzalo eta Catalina zuten izena. Eta nire anaiak, Luis eta Francisco.
Lagunekin jolasean nenbilen herri inguruan, batez ere urmael txiki bat zegoen leku batean, eta handik erreskatatu behar izan ninduten behin. Bai, ume zintzoa zen, baina bihurria ere bai.
Eskulanetan ez nintzen trebea, ospitale batean laguntzen nuen eta Agustinetako komentu batean eliz mutilarena egiten nuen.
Une bat iritsi zen, non Jesusek, oharkabean, bere atzetik segitzera gonbidatzen ninduen, karmeldarkeri bihurtuz.
Teresa de Jesus ezagutu nuen eta bizitza konprometituago batera gonbidatu ninduen. Bere ideala denok «Jainkoaren lagun indartsu» bihurtzea zen. Harrezkero, nire izena Juan de la Cruz izango zen.
Jainkoari nire otoitza adierazteko modu bat poesia idaztea zen: «Cántico Espiritual», «La Fonte», «Noche oscura».
Zailtasunak izan nituen, beste karmeldar batzuekiko areriotasuna ere bazegoen, baina nire leloa hau da: «Jarri maitasuna maitasunik ez dagoen tokian eta maitasuna aterako duzu».
1591ko abenduaren 14an zerura joan nintzen.
Santu eta Elizako doktoretzat hartu ninduten, eta Espainiako Poeten patroia naiz.
Nire «izpiritu Kantuaren» ahapaldi bat utziko dizuet, non Jesusi buruz hitz egiten dudan, aurkitu nahi dudan eta haren antza eman nahi diodan «maitatua» bezala. Elkarrekin irakurtzen dugu:
Oi basoak eta lohiak,
Maitatuaren eskutik landatuak!
Oi barazki belardia,
Lore esmaltatuak!
Esan zuengandik pasa den.