Gutxien espero dugunean, Jesus afaritik jaiki, mantua erantzi eta, eskuoihal bat hartuta, gerrikoari lotzen dio; gero, ura botatzen du palangana batean, eta oinak garbitzen hasten da guri, bere ikasleei, eskuoihalarekin lehortzen.
Inor ez zen hitz egitera ausartzen. Esklabo batzuek bakarrik garbitzen dituzte beren jaunen oinak… Ezin genuen ulertu nola Jesusek, gure nagusi jaunak, oinak garbitzen zizkigun guri.
Oinak garbitzen utzi genion elkarri, baina Petrirengana hurbildu zenean, honek esan zion:
– Jesus, ez dut inoiz oinak garbitzen utziko.
Jesusek esan zion:
– Pedro, egiten ari naizen hau ez duzu orain ulertzen, baina geroago ulertuko duzu. Ez bazaitut garbitzen, ez duzu nirekin zerikusirik.
Pedrok esan zion:
– Jesus, hala bada, oinak ez ezik, eskuak eta burua ere bai.
Baina Jesusek esan zion:
– Bainatu den batek oinak besterik ez ditu garbitu behar, dena garbi dago eta.

Oinak garbitu zizkigunean, Jesusek mantua eskatu eta esan zigun:
– Ulertzen al duzue zer egin dudan zuekin? Nik, Maisuak eta Jaunak, oinak garbitu badizkizuet, zuek ere garbitu behar dituzue oinak. Nik zuekin egin dudana zuek ere egin dezazuen eredugarria eman dizuet.
Zenbat gauza irakatsi zizkigun Jesusek afari hartan! Ez ditugu inoiz ahaztuko.