Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean jarri genituen, eskuak hanken gainean, eta burua tente, haren gainean flotatzen zuen globo batek, emeki-emeki, burua gorantz bota balu bezala.

Prest zaude?

Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino hel dadin. Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4, astiro askatu 1, 2, 3, 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.

Orain begiak leunki ixten ditu, sakon inspiratzen du eta airea apurka-apurka askatzen du.

Ikasturte berria hasi dugu. Gutako batzuek irakasle berriak ezagutu ditugu, ikaskide berriak, beste batzuek ikasgelako lagunekin jarraitzen dugu…

Sentitzen dugu, urtero bezala, ez gaudela bakarrik. Lagun sentitzen gara.

Gure aingerua, zaintzen gaituena, gure ondoan dago. Bake handia ematen digu lagun dugula sentitzeak, eta badakigu ikasturte osoa gure ondoan egongo dela, laguntzen, babesten.

Orain musika hau entzuten dugu, sentitzen dugu, arnasten dugu, gure aingeruaren presentzia nabaritzen dugu.

(Musika pixka bat uzten du. Behe-mailako ikastaroetan, denbora gutxiago, eta adinekoek denbora gehiago eman dezakete entzuten eta isilik).

https://www.youtube.com/watch?v=Yi0tKEtRE3Q

Arnasa sakon hartu genuen hainbat aldiz, eta pixkanaka begiak ireki genituen.

Partekatzeko:
Gainerako lankideekin partekatzen dugu nola sentitu garen.

Entzun behar dugun abestiak esaten duenari erreparatzen diogu, eta Alegría andreak egiten duen gauzetako batekin geratzen gara, gaur eta urte osoan hura bizitzen saiatzeko.

Zorionekoak gara, eskolara joan eta egunero zerbait berria ikas dezakegulako.
600 milioi haurrek baino gehiagok ez dute eskolarik edo ezin dute behar bezala ikasi.
UNICEFek hau aldatzeko lan egiten du…

Bazen behin paperezko panpina bat aurpegirik ez zuena. Gorputz osoan, aurpegian izan ezik, ondo ebakita eta pintatuta zegoen. Baina arkatz bat zeukan eskuan, eta, beraz, aukera zezakeen nolako aurpegia izango zuen. Horregatik, aurkitzen zenari galdezka ematen zuen eguna:
– Nolakoa da aurpegi perfektua?
– Moko handia duen bat – Erantzun zuten txoriek.
– Ez, ez, ez dezala mokorik izan – Esan zuten arbolek -. Aurpegi perfektua hostoz beteta dago.
– Ahaztu mokoa eta hostoak -moztu zituzten loreak- aurpegi perfektua nahi baduzu, bete ezazu kolorez.
Eta horrela, aurkitu zituen guztiak, animaliak, ibaiak edo mendiak izan, aurpegia bere forma eta koloreekin betetzera animatu zuten. Baina panpinak mokoa, hostoak, koloreak, ilea, hondarra eta beste mila gauza marraztu zituenean, inori ez zitzaion gustatu aurpegi hura, eta ezin zuen ezabatu!
Eta aurpegi perfektua izateko galdutako aukera gogoan, panpinak negarrez ematen zituen egunak.
– Nik mundu guztiari gustatuko zitzaion aurpegi bat besterik ez nuen nahi – Esan zuen -. Eta begira nolako hondamendia.
Egun batean, hodeitxo batek kexuak entzun zituen eta berarekin hitz egitera hurbildu zen:
– Kaixo, panpina! Uste dut lagundu zaitzakedala. Hodei bat naizenez eta formarik ez dudanez, nahi duzun aurpegia jar dezaket. Zer iruditzen zaizu aurpegia aldatzen badut gustuko duzun bat aurkitu arte? Pixka bat konpon zaitzakegu.
Panpinak izugarri gustatu zitzaion ideia, eta hodeiak era guztietako aurpegiak egin zizkion. Baina bakar bat ere ez zen behar bezain perfektua.
– Ez dio axola – Esan zuen panpinak agurtzerakoan -, lagun bikaina izan zara.
Eta hain besarkada handia eman zion, ezen hodeiak irribarre egin baitzuen muturretik muturrera, pozik lagundu ziolako. Orduan, une horretan bertan, panpinak esan zuen:
– Hori da nahi dudan aurpegia! Aurpegi perfektua da!
– Zer diozu? – Galdetu zuen hodei harrituak -. Baina orain ezer egin ez badut…
– Baietz, baietz. Besarkada bat ematen dizudanean jartzen duzun hori da… Edo kilimak egingo dizkizut! Begira!
Hodeia azkenean konturatu zen bere irribarre handiaz ari zela. Eta elkarrekin arkatz bat hartu zuten paperezko panpinari irribarre handi bat marrazteko, pikotxa, ile, kolore eta hostoen gainetik hamar aldiz pasatuz.
Eta, izan ere, aurpegi hura zen mundu guztiari gustatzen zitzaion bakarra, aurpegi perfektuen osagai sekretua baitzuen: inoiz ezabatzen ez zen irribarre handi bat.

Aldi haretan, Feliperen Zesarea inguruko auzoetara abiatu zan Jesus bere ikasleekin. Bidean itaun hau egin eutsen ikasleei:
– «Ni nor nazala dino jenteak?»
Hareek erantzun eutsoen:
– «Batzuek Joan Bateatzailea zarala; beste batzuek Elias; besteek profetaren bat».
Jesusek barriro itaundu eutsen:
– «Eta zuek, nor nazala dinozue?»
Pedrok erantzun:
– «Zu Mesias zara».  (Mk 8, 27-28)

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean jarri genituen, eskuak hanken gainean, eta burua tente, haren gainean flotatzen zuen globo batek, emeki-emeki, burua gorantz bota balu bezala.

Prest zaude?

Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino hel dadin. Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4, astiro askatu 1, 2, 3, 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.

Orain begiak leunki ixten ditu, sakon inspiratzen du eta airea apurka-apurka askatzen du.

Egun berri bat da ikasturte berriaren eskolan. Zure irudimenarekin eskolako gustuko txoko bat bilatuko duzu, eta lasai eseriko zara.
(Etenaldia)

Hemen gaude, lasai, eta musika hau entzungo dugu.

https://www.youtube.com/watch?v=rRw1kVYyd3I

(Musika entzuten dugu eta denbora pixka bat uzten dugu)

Orain, ikasturte honetarako nahi duzun gauzaren bat pentsatuko duzu, eta esaldi hau errepikatuko duzu:
Ikastaro hau nahi dut, eta hasieratik gozatuko dut.

Arnasa sakon hartu genuen hainbat aldiz, eta pixkanaka begiak ireki genituen.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz eskolako leku horretan?
Zertaz gozatu nahi dut ikastaro honetan?

Hasi dugun ikasturte berri honetan, bakarra eta garrantzitsua sentitzea nahi dugu.
Eta zuk ere garrantzitsu sentiarazi ikaskide bakoitza

Poliki irakurtzen dugu esaldi bakoitza eskerrak emateko.
Azkenean, beste batzuk gehitu ditzakegu, nahi badugu.

1. Eskerrik asko, Jauna, gure familia eta lagunekin izan dugun oporraldiagatik.
2. Eskerrik asko ikasten, hazten, hazten jarraitzeko hasi dugun ikasturte honengatik.
3. Eskerrik asko ikaskide bakoitzagatik.
4. Eskerrik asko gure hezitzaileengatik, egunero guri laguntzeko egiten duten guztiagatik.
5. Eskerrik asko gure gurasoengatik, zuen maitasunagatik, eguneroko xehetasunengatik.
6. Eskerrik asko, Jesus, Juan Mariagatik eta Menetar ikastetxe batean hezi ahal izateagatik…
7. …