Ikuilu handi bat imajinatuko dugu, barruan ardi asko dituena.
Ate bat eta leiho txiki bat daude atzean.
Bi gizon datoz:
Batek atea irekitzen du eta ardiak ikusten ditu nola dauden, dena ondo badago, bere izenez deitzen ditu denak ezagutzen dituelako
Beste bat atzeko leihotik sartzen da eta potoloenak eta distiratsuenak non dauden begiratzen du.

Galdera batzuk:
Zer egiten du atetik sartzen den jaunak?
Zer egiten du leihotik zintzilik dagoenak?

Hori esaten zien Jesusek entzuten ziotenei:
“Benetan diotsuet ardien atea naizela.
Beste nonbaitetik sartzen diren guztiak lapurrak edo gaizkileak dira.
Ni naiz atea.
Nigana sartzen dena salbatuko da eta janari ona aurkituko du.
Lapurra hiltzera edo lapurtzera sartzen da.
Denek bizitza eta bizitza oparoa izan dezaten etorri naiz.”

Elkarrekin egiten dugu OTOITZ hau
Eskerrik asko, Jesus, zuk bakoitza ezagutzen duzulako.
gure izenez deitzen gaituzu,
Gutaz arduratzen zara.
eta bizitza oparoa ematen diguzu betiko.
Eskerrik asko, Jesus.

Eroso eseri ginen, bizkarra zuzen genuela.
Arnasa emeki hartu. Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4, eta poliki askatu 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4, eta askatu 1, 2, 3, 4.
Begiak leunki itxi, arnasa sakon hartu eta airea pixkanaka askatzen du.

Entzun musika

https://www.youtube.com/watch?v=Zx9Yy–pubI 

Orain, kontzentratu arnasketan.

Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4, eta poliki askatu 1, 2, 3, 4 airea.

(Hainbat aldiz errepikatzen da)

Imajina ezazu kandela handi bat, argi zuri distiratsu batekin.
Argi honek zure bizitza argitzen du.

Sentitu piztutako kandelaren bidez Jesus berpiztua zure ondoan dagoela eta zaintzen zaituela.

Entzun musika eta lasaitu.

Orain, kandela txikiak piztu eta handiaren inguruan jar ditzakezu.
Kandela bakoitza pentsatzen duzun norbait da.
Gaixorik dagoen norbait, asko maite duzun norbait, zerbait bereziagatik gogoratu nahi duzun norbait, lagunen bat, senideren bat…

Gozatu une hau lasai

Ez ahaztu arnasketa
Arnasa emeki hartu. Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4, eta poliki askatu 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4, eta askatu 1, 2, 3, 4.

(Haurrak musika entzuten uzten dira).

Orain egin inspirazio sakon bat eta, pixkanaka, bakoitzak bere erritmoan, presarik gabe, ireki begiak.

Partekatzen dugu:
Nola sentitu naiz?
Norbaitek piztu duen kandelaren bat partekatu nahi badu, gogoratu nahi zuen pertsonaren izena besterik esan gabe

Apirilaren 29a Txakur Gidariaren Nazioarteko Eguna da
Lau hankako lagun bikain eta berezi bat ospatzen dugu.
Animalia noble horiek ikusmen-desgaitasuna duten pertsonei laguntza emateko entrenatzen dira, mugitzeko eta independentziarako.

Kristauok Pazko garaian gaude, Jesusen berpizkundea ospatzen.
Jesus berpiztuak beti agurtzen zituen bere ikasleak esanez: “bakea zuei” … “ez izan beldurrik”.
Horregatik, gaur guk ere BAKEA opa diegu okerrago pasatzen ari direnei, batez ere gerraren ondorioz sufritzen dutenei.
Ukrainako neska-mutilez gogoratzen gara bereziki

Elkarrekin egiten dugu, poliki, San Frantzisko Asiskoaren otoitz hau BAKEAREN alde

Jauna, egin ezazu zure bakea zeure tresnatzat;
Gorrotoa dagoen lekuan, utzi maitasuna ereiten dudana;
Non dago lesioa, barkamena;
Non dago errorea, egia;
Non dago dudarik, fedea;
Non dago etsipena, itxaropena;
Non dago iluntasuna, argia;
Eta non dago tristezia, poza.

Herrixka txiki batean gizon bat bizi zen, goizero ura ekartzen zuena handik kilometro gutxira zegoen iturburu batetik. Bi pegar handi jartzen zituen egurrezko barra lodi baten alde banatan, zeinak, bere aldetik, sorbaldetan bermatzen baitzituen. Eta horrela, poza gorputzean eta irribarrea ariman, beti berdina zen bide bat hasten zen.
Ordubete inguru behar nuen iturbururaino iristeko. Behin hara iritsita, atseden hartzera esertzen zen pixka batean, eta gero bi pegarrak betetzen zituen itzulerari ekiteko.

Antzekoak izan arren, alde handia zegoen bi ontzien artean. Batek primeran betetzen zuen bere lana, bidean bere ur guztia osorik edukitzen baitzuen. Bestea, berriz, alde batean zegoen pitzadura txiki baten ondorioz, ura galtzen ari zen itzuleran, eta, herrixkara iristean, bere edukiaren erdia galdu zuen.

Azken pegar hura, egunak aurrera joan ahala, gero eta tristeago sentitzen zen, bai baitzekien ez zela bere lana betetzen ari. Eta, hala ere, ez zuen ulertzen jabeak zergatik ez zuen konpontzen edo, zuzenean, beste batekin ordezten zuen. Pentsatzen nuen: «Agian zain egongo naiz noiz erabat hautsiko nauen berriago batengatik aldatzeko».

Eta horrela pasatzen ziren egunak, asteak, hilabeteak, eta pegarra egunetik egunera ez zen hain erabilgarri sentitzen…
Iritsi zen eguna, non ezin izan baitzuen gehiago jasan, eta, urketariak urez betetzeko esku artean besarkatzen zuela aprobetxatuz, harengana zuzendu zen:
– Errudun sentitzen naiz denbora eta esfortzua galtzeagatik. Eskatzen dizut utz nazazula eta beste berri batekin alda nazazula, ez bainaiz gai behar bezala zerbitzatzeko.
– Zer? -erantzun zuen urketariak harriturik-. Ez dizut ulertzen, zergatik diozu ez didazula balio?
– Agian ez zara konturatu apurtuta nagoela eta bueltako bidean uraren erdia galtzen ari naizela.

Urketariak, hunkiturik, irribarre txiki bat egin, besarkatu eta ahapeka esan zion:
– Ez zara hobea, ezta txarragoa ere, besterik gabe desberdina zara eta horrexegatik behar zaitut.

Pegarrak ez zuen ezer ulertzen.
– Begira, gauza bat egingo dugu-erantzun zion aguadoreak-. Gaur, itzulerako bidean, ondo erreparatu behar diozu bidearen zein aldetan hazten diren loreak.

Partekatzeko:
Pegarrak gehiago erreparatzen zien bere nolakotasunei edo bere akatsei?
Zergatik baloratzen zuen urketariak pegar pitzatua?

Gaurko:
Gaur begirada positiboa izango dugu besteekiko eta geure buruarekiko, gure koalitateei gehiago erreparatuz eta ez gure akatsei?

Jesusen ikasle bi Emaus izeneko herritxo batera joiazan, Jerusalemdik hamaika kilometrora. Jerusalemen jazotako guztiez berba egiten eben alkarregaz. Eta, berbetan eta eztabaidan ziharduela, Jesus berbera hurreratu jaken eta eurekin joian; hareen begiak, ostera, itsu egozan eta ez eben ezagutu.
Joiazan herritxora hurreratu ziranean, Jesusek aurrera jarraitzeko keinua egin eban. Baina hareek arren eta arren eskatu eutsoen:
«Gelditu zaitez gugaz, berandu da-eta, eta iluna gainean ».
Eta herrian sartu zan hareekaz gelditzeko. Hareekin mahaian egoala, Jesusek, ogia harturik, bedeinkapen-otoitza esan, zatitu eta emon egin eutsen.
Orduan begiak edegi jakezan eta ezagutu egin eben; baina Jesus desagertu egin jaken. (Lk 24)

Eroso eseri ginen, bizkarra zuzen genuela.
Arnasa emeki hartu. Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4. Poliki askatzen 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4, eta askatu 1, 2, 3, 4.
Begiak leunki itxi, arnasa sakon hartu eta airea pixkanaka askatzen du.

Entzun musika
https://www.youtube.com/watch?v=90bDeVegXPg

Orain, kontzentratu arnasketan.

Arnastu, 1, 2, 3, 4 eta, astiro, askatu 1, 2, 3, 4 airea.

(Hainbat aldiz errepikatzen da)

Musika entzungo duzu eta imajinatuko duzu loreak eroriko zaizkizula, lore zuri asko.
Loreek bizitzan dituzun gauza on eta pozgarri guztiak irudikatzen dituzte.

Lore hauek zure gainean eta zure inguruan pausatzen ari dira.
Gozatu une hau. Lasai sentitzen zara, bakean.

Ez ahaztu arnasa.
Arnasa emeki hartu. Arnasa hartu, 1, 2, 3, 4. Poliki askatzen 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4, eta askatu 1, 2, 3, 4.

(Haurrak musika entzuten uzten dira).

Orain egin inspirazio sakon bat eta, pixkanaka, bakoitzak bere erritmoan, presarik gabe, ireki begiak.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?

Apirilaren 22a Ama Lurraren Nazioarteko Eguna da.
Lurra planeta bat gehiago balitz bezala hitz egiten badugu, ez zaigu asko inportako.
Ama Lurrari buruz hitz egiten badugu, ziur denok nahi dugula onena berarentzat, gure amarentzat bezala!!

Guztientzat:
Egin dezagun gaur keinu txiki bat gure Ama Lurra hobeto zaintzeko (birziklatu, ez zikindu, ezagutu paisaia baten edertasuna, ilunabarrarena, lore batena, txori baten kantuarena, eta abar)

Adinekoentzat:
Ama Lurraren zaintzaz zerbait gehiago jakin nahi baduzue ikus dezakezue LURRAREN GUTUNA

Aleluia hitza hebraierazko esamolde baten egokitzapena da, honela dioena: “goretsi ezazue Jainkoa”.
Kristinauentzat pozaren, jaiaren adierazpena da, Jesus berpiztu delako!.
Horregatik, Pazko garai honetan, asko erabiltzen da aleluia kantuetan eta otoitzetan.

Abestia entzun ondoren, elkarrekin egiten dugu OTOITZ hau:
Jesus berpiztu egin da, aleluia!
horregatik gaude alai, aleluia!
Jesusek bere bakea ekarri digu, aleluia!
Gure ondoan dabil, aleluia!

Istorio baten arabera, baso bateko muino batean hiru zuhaitz zeuden.
Beren ametsei eta etorkizunerako asmoei buruz hitz egiten zuten.

Lehenengoak esan zuen:
Egunen batean altxor-kutxa izango naiz. Urrez, zilarrez eta harribitxiz beteta egongo naiz. Denek ikusiko dute nire edertasuna.

Bigarren zuhaitzak esan zuen:
Egunen batean itsasontzi handi bat izango naiz, non errege eta erregina handienek ozeanoetan zehar bidaiatzen duten. Denak seguru sentituko dira nire sendotasunagatik eta nire kasko boteretsuagatik.

Azkenean, hirugarren zuhaitzak esan zuen:
Hazi nahi dut zuhaitz guztietan altuena izateko basoan. Horrela Jainkoarengandik hurbil egongo naiz. Inoiz izan dudan zuhaitzik handiena izango naiz eta jendeak beti gogoratuko nau.

Urteetan, hiru zuhaitzek otoitz egiten zioten Jainkoari bere ametsak errealitate bihur zitezen.
Egun batean, egurgile batek moztu eta arotz batzuei saldu zizkien.

Lehen zuhaitzarekin animalientzako janari-kaxa bat egin zuten, eta aska batean jarri eta lastoz bete zuten. Oso gaizki sentitu zen, hori ez baitzen berak hainbeste eskatu zuena.

Bigarren zuhaitza moztu eta arrantza-ontzitxo bihurtu zuten, eta aintzira batean jarri zuten. Ontzi handi bat izateko ametsak amaitu ziren.

Hirugarren zuhaitza ohol luze eta astunetan moztu eta biltegi bateko iluntasunean utzi zuten.

Horrela ikusita, hiru zuhaitzek beren planek porrot egin zutela sentitu zuten.

Hala ere, gau batean, Jose eta Maria ukuilura iritsi ziren eta Jesus Haurra askan jarri zuten. Orduan, lehen zuhaitzak aurkitu zuen gizateriaren altxorrik handiena eduki zuela.
Urte batzuk geroago, Jesus eta ikasle batzuk txalupa txikira igo ziren Galileako aintzira zeharkatzeko. Bidaian, ekaitz handi bat piztu zen, eta zuhaitzak pentsatu zuen ez zela nahikoa izango haiek salbatzeko. Baina Jesus zutitu eta ekaitza baretu zuen. Eta bigarren zuhaitzak errege guztien erregea eta jaunen jauna zeramatzala ikusi zuen.
Azkenean, norbaitek biltegian zeuden bi ohol hartu zituen eta gainean Jesus gurutziltzatu zuten. Domeka iritsi zenean, Jesus berpiztu egin zen eta hirugarren zuhaitza Jainkoagandik inoiz imajinatu baino hurbilago egon zela sentitu zuen.

Partekatzeko:
Zer gustatzen zaizu gehien ipuinetik?
Inoiz sentitu duzu zure ametsak ez zirela betetzen, baina hala gertatu zen (baina beste modu batera)

Gaurko:
“Inoiz ez utzi amets egiteari”.
Amets egin gaur zuretzat eta ikasgelarentzat ona den zerbaitekin hiruhileko honetan