Ikasleek Jesusek agindutakoa egin zuten eta astoa eta astoa ekarri zituzten.
Gero mantuak gainean jarri zizkieten eta Jesus gainean eseri zen.
Jende asko zegoen, eta tapakiak zabaltzen zituen bidean;
batzuek zuhaitzetako adarrak moztu eta beren parean luzatzen zituzten.
Bere aurretik zihoazenek eta atzetik zetozenek oihu egiten zuten: “Hosanna!” (Mt 21)

Gaur, ostegunero bezala, maxima berezi bat egitea dagokigu.
Prest zaude?

Gaurko maximak elkarrekin lan egitera gonbidatzen gaitu, talde bat bezala.
Gaur goizeko lehen uneak talde denbora oparituko digu, batasuna zaintzea zein garrantzitsua den baloratzen lagunduko diguna, egunero klase bezala elkartuta egoteko ahalegina egitea.

(Música de ambientación)

Zutitu eta zirkulu handi batean jarri ginen.

Eskuetatik heldu eta begiak itxi genituen.

Orain elkarrekin bi arnasketa egiten saiatzen gara, isilik, talde gisa lasaitzeko.

Talde elkartu, konektatu eta helburu komun batekin sentitzen gara.

Begiak ireki eta, isilik, gure begiradaz zirkulua zabaldu genuen.
Klase bakar eta errepikaezin horretako kide bakoitzari erreparatzen diogu.
Gure begirada norbaitekin bat badator, keinu bat edo irribarre bat egin dezakegu
Horrela, modu lasaiago eta bereziagoan ematen dizkiogu geure buruari «egun on» horiek.

Zirkulua desegin eta berriro eseri ginen, egun berri bati hasiera emateko prest.

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zertan nabaritu dut taldearen konexioa?

Gaurko:
Begiradak, irribarreak eta keinuak zaintzen ditut.
Horrela, ikaskideekin lotzen nauten loturak sendotzen ari naiz.

 

 

 

Álvaro Fraileren abesti hau entzuten dugu: “Contigo latimos más”.
Adi gaude esaten digunekin!!

Abestia entzun ondoren, honako hauek parteka ditzakegu:
Abestiko zein esaldi gustatu zaizu gehien?
Nori eskainiko zenioke abesti hau? Zergatik?

Gaurko zeregina:
Partekatu abesti hau eskainiko zeniokeen pertsonarekin eta, ahal baduzue, entzun ezazue elkarrekin.

Gaur, maximoan, eskerrak emango dizkiegu gure irakasleei.
Ditugun eta izan ditugun irakasle guztiak!

Bideoa ikusten dugu

Gero, otoitz hau egiten dugu:
Aita Jainkoa,
eskerrik asko eskolara joateko aukera izateagatik, ikaskideekin asko ikasteko.
Lagundu gaur adi egoten eta irakasleek azaltzen didatena ulertzen.
Lagun iezadazu ikasle ona izaten eta lagun ona ikaskideentzat. Amen.

Azkenik, hiru zenbatu eta elkarrekin esaten dugu:

Eskerrik asko, _____ (irakaslearen izena)

Gizon bat kalean paseatzen ari zela, izkina biratzean, neska bat aurkitu zuen lurrean limosna eske.
Neskatoa zikina zen, goseak zegoen eta etengabe ari zen tiraka.
Manta zahar bati eusten zion berotzeko.
Gizon hark, eszena ikustean, oihu egin zuen:
– Jauna, nola onartzen dituzu gauza hauek?
Zergatik ez duzu ezer egiten neska horri laguntzeko?
Kantoia jiratu orduko, ahots bat entzun zuen:
– Horixe egin dudala zerbait: zuri egin dizut.

Partekatzeko:
Zer esan nahi dio Jainkoak gizon horri?
Zer esan diezazuket gaur zuri?

Jesusek esan eutsan orduan:
“Neu naz biztuerea eta bizia;
Nigan sinesten dauana, hilda ere, biziko da, eta bizi dana,
Nigan sinesten badau, ez da betiko hilgo” (Jn 11)

Gaur, ostegunero bezala, maxima berezi bat egitea dagokigu.
Prest zaude?

(Música de ambientación)

Hasi aurretik, eseri HARA jarreran:
– Bizkarra zuzen, aulkiaren bizkarraldean ondo bermatuta.
– Oinak lurrarekin kontaktuan.
– Eskuak mahai gainean edo izterren gainean, nahi duzun bezala.
– Buru zuzena, hari ikusezin batek tira egingo balio bezala.

Itxi begiak. Airea hartu eta poliki askatu.
Errepikatu behar duzunean, lasai eta kontzentratuta zaudela nabaritu arte.

Adi entzun:

Gure munduko pertsona askok oihukatzen digute laguntza, maitasuna, maitasuna eta elkartasuna behar dituztela.
Guk maitatzea eta zaintzea behar dute.
jakin behar dute gero eta mundu hobea sortzeko konpromisoa hartzen dugula.
Arazoak konpontzeko indarkeria edo indarra ez erabiltzea nahi dugu.
Guk elkarrizketa eta enpatia erabiliko ditugu.

San Frantzisko Asiskoaren hurrengo otoitza arretaz entzutera gonbidatzen zaitut.
Erreparatu esaldi bakoitzari, hitz bakoitzari

Jauna:
egin nazazu zure bakerako tresna,
gorrotoa dagoen lekuan, jar dezagun maitasuna,
iraina dagoen lekuan, barka dezagun,
errorea dagoen tokian, esan dezagun egia,
etsipena dagoen lekuetan, jar dezagun itxaropena,
iluntasuna dagoen lekuan, jar dezagun argia,
tristura dagoen lekuan, jar dezagun alaitasuna.

Eduki begiak itxita eta pentsatu labur entzun ditugun hitzetan.
Azkenik, hartu airea berriro eta poliki askatu.
Prest zaudenean, ireki begiak.

Partekatzeko:
Zein hitz edo esaldi gustatu zaizu gehien?
Zergatik?

Garizumaren amaieran gaude ia.
Garai honetan, ondo egiten ez duguna aldatzera gonbidatzen gaituzte
Itxaropen garaia da, hobeak izatera animatzen gaituelako.

Bideoa ikusi ondoren, zer aldatu nahiko genukeen partekatu dezakegu.

Gaur, martxoak 21, Down Sindromearen Munduko Eguna ospatzen da.
Down-en sindromea duten pertsonen zelulek 3 kromosoma 21 dituzte 2ren ordez (horregatik aukeratu zen hilaren 21ean).
Down duten haurren beharretako bat besteen ikastetxe berean egon ahal izatea da, behar dituzten laguntzak eta guztion errespetua jasoz.
Oso maitagarriak dira (beren ezaugarri handietako bat da).
Izan gaitezen hurbilak eta maitagarriak haiekin ere.

Bideo hau ikusten dugu (“Nor da nor?”) eta, ondoren, gehien gustatu zaiguna zer den parteka dezakegu.

Denok lagundu dezakegu gure klasea, gure ikastetxea lasai, pozik, egiten eta esaten ditugunekin bakean egoteko lekua izan dadin.
Gaurko ipuinak gure hitzen garrantziaz hausnartzea proposatuko digu.

ZAKUA LUMAZ BETETA

Bazen behin gizon bat bere lagun bati buruz gezur larriak esan zizkiona, eta dena hark lortu zuen arrakasta ikusita ematen zion bekaizkeriagatik.
Handik denbora batera damutu egin zen bere asmo txarreko gezurrengatik lagunaren gainera erori zen hondamenaz.

Orduan erabaki zuen gizon jakintsu bat bisitatzea, eta esan zion:
– Nire lagunari egin diodan gaitz guztia konpondu nahi dut. Nola egin dezaket?

Eta jakintsuak erantzun zion:
– Hartu zaku bat luma arin eta txikiz betea, eta askatu banan-banan.

Gizonak oso pozik eta pozik hartu zuen zakua lumaz beteta, eta, handik egun batera, denak askatu zituen. Jakintsuarengana itzuli eta esan zion:
– Bukatu dut.

Jakintsuak erantzun zion:
– Zereginaren zatirik errazena egin duzu. Orain, askatu dituzun luma berberekin bete behar duzu zakua. Irten kalera eta bila itzazu.

Gizona oso triste sentitu zen, bai baitzekien horrek zer esan nahi zuen. Eskukada txiki bat ere ezin izan zuen bildu. Itzultzean, gizon jakintsuak esan zion:
– Haizearekin hegan egin duten lumak berriro bildu ezin izan dituzun bezala, egin duzun gaitzak ere ahoz aho egin du hegan. Kaltea egina dago. Egin dezakezun gauza bakarra zure lagunari barkamena eskatzea da, ez baitago modurik bere garaian egindakoa iraultzeko.

Partekatzen dugu:
Zer ikas dezakezu ipuin honetatik?
Gogoratzen duzu eskolan ikusi duzun zerbait?

Gaurko:
Gure hitzak zaintzen ditugu inori kalterik egin ez diezaioten.