Gaur San Isidro Laborariaren jaia da.
Isidro oso nekazari xumeen familia batean jaio zen, eta etxera janaria eraman ahal izateko denek lan egin behar zuten, baita txikienak ere. Isidrok hamar urte baino ez zituen izango gurasoei laborantza-lanetan laguntzen zienean. Txikitatik, bere familiak lantzen zituen zelaietatik gertu zegoen monasterio batera ere joaten zen, eta monjeek nekazari izena jarri zioten. Oso ume karitatetsua zen, behartsuei laguntzen ziena, nahiz eta berak jateko oso gutxi eduki…

Isidro emakume onbera eta karitatetsu batekin ezkondu zen, Maria de la Cabeza, santua ere badena. Senar-emazteek gurasoen ohiturari jarraitu zioten, eta lurrak lantzeari ekin zioten, hain dedikazio handiz, ezen beti Jainkoak uzta on eta handiekin bedeinkatzen baitzituen. Isidrok mirarizko ospea zuen, beti asmatzen baitzuen ura zegoen eta putzu bat eraiki zitekeen leku zehatzarekin.

Isidro Juan de Vargasentzat hasi zen lanean, Manzanares ibaiaren ertzean, Madrilen, etxalde batzuk zituen jaunarentzat. San Isidroren nagusia kezkaturik zegoen hain errukiorra izan zedin eta lanera joan aurretik otoitz egiten has zedin. Egun batean zuhaixka batzuen atzean zelatatu zuen ea eguna hasi ote zuen, eta harrituta ikusi zuen nola aingeruek goldea zeramaten eta Isidroren lana egiten zuten belauniko otoitz egiten zuen bitartean. Miraria ezagutzera eman zen eta Isidrori santu deitzen hasi zitzaion.

Isidro hil eta urte askotara, bere hilobia lurpetik atera zuten euri jasen erruz, eta, guztien harridurarako, gorputza usteldu gabe agertu zitzaion, lo balego bezala. Orduan inork ez zuen zalantzarik izan santua zela, eta Elizak horrela aitortu zuen ofizialki Gregorio XV.a aita santuaren bidez 1622an.
Ordutik Madrilgo zaindaria da eta munduko nekazari guztien babesle santua.

Elkarrekin egiten dugu OTOITZ hau nekazari guztiengatik eskatuz, batez ere hainbeste lehorteren urte honetan:

Aita Jainkoa:
Eskerrik asko lurrari eragin diozulako.
ekoiztea, bizitzeko behar ditugun elikagaiak.

Aita Jainkoa:
Eskerrik asko zure janaria guztiontzako oparia delako.
Erakuts iezaguzu ez dutenekin partekatzen
janaria eta guk ditugun gauzak.