Datorren domekako Eukaristiaren ebanjelioan, Maria, Jesusen Ama, eta bere anaiak (Ebanjelioak «anaiak» deitzen die gertuko ahaideei…) Jesusen bila doazela esaten zaigu, eurekin Nazaretera itzul dadin. Kezkatuta daude berarekin…
Jesusek Berri Ona iragartzen du: denok anaiak garela eta Jainkoa gure Aita dela. Baina hori ez zaie gustatzen agintari erlijiosoei. Horregatik bere familia beldur da zerbait txarra gertatuko ote zaion.
Adi Jesusek dioenari:

Jente asko egoan Jesusen inguruan jesarrita, eta esan eutsoen:
– Entzun, ama eta anai-arrebak dozuz kanpoan, zeure bila.
Jesusek erantzun eban:
– Nortzuk dira nire ama eta anai-arrebak?
Eta, inguruan jesarrita eukazenei begiratuz, esan eban:
– Honeek ditut nik ama eta anai-arreba. Jainkoaren nahia egiten dauana, horixe dot Nik anaia, arreba eta ama. (Mk 3)

Begira nola kontatzen digun bideo labur honek…

Lasaitasun-une batzuk partekatuko ditugu elkarrekin. Ikus dezagun zer gertatzen ari den hemen eta orain.

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean, eskuak hanken gainean eta burua tente, gainean flotatzen zuen puxika batek burua emeki gorantz botako balu bezala.

Prest zaude?

Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin.
1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2, 3 eta 4an.

Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.

Egun berri bat hasten da, gauza onez betetako egun bat zuretzat.

Orain entzun musika eta egon lasai.

https://www.youtube.com/watch?v=3Lt2kuxPIcQ

(Tartetxo bat jarriko dugu musikan, adinaren arabera).

Arreta galtzen baduzu, itzuli musikara. Musikak erakartzen eta lasaitzen zaitu.

(Poliki-poliki esaten da)
Orain hartu arnasa berriro eta askatu, arnastu eta askatu….

Airea nola sartzen den eta nola irteten den nabaritzen du. Sartu eta irten…

Egin arnasa sakon eta askatu airea. Inspiratu eta askatu.

Zure gorputz osoa erlaxatuta sentitzen da eta lasai zaude.

Arreta jartzen dugu berriro gure arnasketan.

Arnasa hartu eta poliki askatzen du airea.

Egin arnasa sakon eta poliki-poliki, presarik gabe, bakoitza bere erritmoan, ireki begiak…

Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zer gauza on nahi zenuke ekartzea egun honeta

Gaur, ekainak 5, Ingurumenaren Munduko Eguna ospatzen da.
Aurten leloa «Gure lurrak. Gure etorkizuna».
Gu, haur eta gazteok, gure Ama Lurra zaindu dezakeen belaunaldia gara: basoak haztea, ur-iturriak biziberritzea eta lurzoruak lehengoratzea…
#BerrezarpenBelaunaldia gara.

Bideoa ikusi ondoren, gure ingurumena ELKARREKIN ZAINTZEKO zer iruditzen zaigun garrantzitsuena komentatuko dugu.

LH 1-3

LH 3-6

 

Gaur Maximan otoitz-une bat egingo dugu lagunengatik eskerrak emateko.
Batez ere gure ikaskide bakoitzarengatik eskatuko dugu, ikasturte hau ondo bukatzeko, oporretan atseden hartzeko eta gure familia eta lagunekin gozatzeko.

Elkarrekin egiten dugu otoitza, astiro, esaten ari garena pentsatuz…

Jesus,
gaur nire lagunengatik eskatu nahi dizut.
Eskerrik asko guztiengatik.
Oso onak dira eta asko maite ditut.

Babestu eta zaindu itzazu.
Lagun itzazu beti
egunez eta gauez, nonahi,
zoriontsuak izan daitezen.

Nire lagunen familiengatik ere eskatzen dizut,
gurasoak, anai-arrebak, aitona-amonak,
bereziki igarotzen ari direnekin
gogo-, lan- edo osasun-une latzak…

Gaur, batez ere, nire ikaskideengatik eskatzen dizut.
Haiekin ikasi eta hazi naiz ikasturte honetan zehar.
Gero eta elkartuago bizitzen ikas dezagun. Amen.

Mendiz inguratutako herri txiki batean, lau lagun bizi ziren: Clara, sukaldari talentuduna; Marcos, arotz trebea; Elena, lorezain aditua; eta Pedro, musikari bikaina. Bakoitzak bere trebetasunak bazituen ere, beharrezkoa zenean elkarri laguntzen zioten beti.
Egun batean, herriko alkateak premiazko bilera deitu zuen. Ekaitz izugarri batek suntsitu zuen herria merkatuarekin lotzen zuen zubi bakarra, non biztanleek funtsezko produktuak erosi eta saltzen zituzten. Zubia gabe, herriak laster arazoak izango zituen janaria lortzeko.
— Zubi berri bat eraiki behar dugu ahalik eta azkarren — iragarri zuen alkateak —. Nork lagunduko digu?
Clara, Marcos, Elena eta Pedro berehala agertu ziren.
— Nik langile guztientzat sukaldatu dezaket — esan zuen Clarak —. Horrela, lan egiteko behar den energia izango dute.
— Nik eraiki dezaket zubia — proposatu zuen Markosek —. Horretarako tresnak eta ezagutza baditut.
— Nik loreak eta zuhaitzak landatu ditzaket zubiaren inguruan, etorkizuneko ekaitzen aurrean ederragoa eta erresistenteagoa izan dadin — esan zuen Elenak.
— Nik musika jo dezaket animoak altu eta lana arinago mantentzeko — eskaini zuen Pedrok.

Alkatea ados egon zen eta lau lagunak lanean hasi ziren. Clarak janari goxoak prestatzen zituen langileentzat egunero. Haien platerak elikagarriak izateaz gain, guztien morala ere goratzen zuten. Marcosek zubia eraikitzen jarraitzen zuen, egitura sendo eta segurua sortzeko trebetasuna erabiliz. Elenak, landareen ezagutzarekin, zubiaren inguruko eremua edertzen zuen eta lurra indartuko zuten zuhaitzak landatzen zituen. Pedrok musika alaia eta motibagarria jotzen zuen, eta horrek lana eramangarriagoa egiten zuen eta guztien arteko elkarlanaren espirituari eusten zion.

Egunez egun, lagunek elkarrekin lan egin zuten, bakoitzak bere talentu bereziak emanez. Bere ahalegin konbinatuari esker, zubi berria denbora errekorrean amaitu zen. Ez zen bakarrik funtzionala, baizik eta leku eder bat non herriko jendeak bildu eta naturaz gozatzeko.

Inaugurazio egunean, alkateak ospakizun handi bat antolatu zuen. Herriko biztanle guztiek zubi berria zeharkatu zuten, Clara, Marcos, Elena eta Pedrok egindako lana miretsiz.
— Lezio handia ikasi dugu — esan zuen alkateak —. Gure trebetasunak batu eta taldean lan egiten dugunean, edozein oztopo gainditu eta gure komunitatea hobetu dezakegu.
Ordutik, zubiak ez zuen bakarrik fisikoki herria merkatuarekin lotu, baizik eta talde-lanaren garrantzia ere sinbolizatu zuen. Herriko biztanleek beti gogoratzen zuten, elkartuta, edozein erronkari aurre egin eta guztiontzako etorkizun hobea eraiki zezaketela.

Partekatzeko:
Zer gustatu zait gehien?
Zer ikasi dut?