“Ikasi pikuondoaren irudi honetatik: kimua barritzen eta orria zabaltzen jakoneko, badakizue udea hur dala.
Era berean, gauza horreek jazoten ikustean, jakizue hur dala, ateetan, Gizonaren Semea”. Mk 13
Gaur haurrek Jainkoaren erresuma nolakoa den kontatzen duten abesti bat entzungo dugu.
Adi zer dakarren Jainkoak gure bihotzera!
Gero esan dezakegu zer gustatu zaigun gehien…
HARA MODALITATEA: «Transzendentziara irekitzea»
Ahal badugu, kandela bat, kandela bat… prestatuko ditugu, adierazten denean pizteko.
Gaur, ostegunero bezala, goiza hastera gonbidatzen zaituztegu HARA maximoaren eskutik, amets egiten eta gure onena ateratzen laguntzen diguna.
Gaur Eskola Katolikoetan egiten ari den otoitz katearekin bat egiten dugu, aurreko egunetako uholdeek kaltetutakoekin bat egiteko.
https://www.youtube.com/watch?v=d4xpF80BbFQ
Hasi aurretik, gure eskola prestatuko dugu argiak jaitsiz eta kandela bat piztuz.
HARA jarreran esertzen gara:
– Bizkarra zuzen, aulkiaren bizkarraldean ondo bermatuta.
– Oinak lurrarekin kontaktuan.
– Eskuak mahai gainean edo izterretan, nahiago duzun bezala.
– Burua zuzen, hari ikusezin batek tira egingo balio bezala…
Itxi begiak eta erreparatu arnasari. Ez presarik izan.
Begiratu nola hartzen duen zure gorputzak airea eta, pixkanaka-pixkanaka, askatu egiten duen.
Arnasketa lasaiarekin nabaritzen duzu nola lasaitzen zaren.
Juan Mariak asko esaten zien bere Anaiei: «Babes gaitezen Jainko Bakarrarengan»
Zailtasun-uneetan, gaizki pasatzen dugunean… Juan Mariak Jainkoaz, gure Aitaz, fidatzera gonbidatzen gaitu, maite gaitu eta.
Lasaitasunez eta otoitz-giro hori errespetatuz, ireki begiak irudi hori behatzeko.
Erreparatu xehetasun bakoitzari:
Itxi begiak berriro eta esan zure bihotzean:
Mesedez, Jauna, hartu maitasunez hil direnak,
dena galdu duten pertsonak zaintzen ditu
eta eskerrik asko gehien behar dutenei laguntzen dieten guztiengatik…
Poliki-poliki, begiak ireki eta aulkian mugitzen gara.
Partekatzeko:
Nola sentitu naiz irudi hauek ikustean?
Gaurko istorioa benetako istorio bat da, ikastetxe menesiarren jatorriaz hitz egiten duen istorio bat, amets egitea aditzaren garrantzia ezagutzen zuen norbait protagonista duen istorio bat, zailtasunak gainditzeko bihotz handi eta gogo handiz hitz egiten duen istorio bat.
Bideo bat ikusiko dugu, eta, ondoren, honako hauek partekatu ahal izango ditugu:
Zer gustatu zait gehien Juan Mariaren istorio honetatik?
Zertan laguntzen dit gaur niri?
Musikak elkartzen gaitu besteekin.
Eta abesti honek Eskolako pertsona guztiak batzen gaitu aurten: «Hecho con tus sueños».
Ilusioz eta itxaropenez beteriko mezu honetan elkartu gaitu.
Gaur, Juan Mariak esaten digun bezala, «bihotzaren belarriak irekitzea» proposatzen dizuegu; hau da, ez zaituztegu abestia entzutera eta letrari arreta jartzera gonbidatzen…
Ausartzen al gara elkarrekin kantatzen, klase gisa, bizitzen eta sentitzen, beste klase batzuek nola kantatzen duten entzuten?
Juan Mariak ez zuen zalantzarik: «Maitasunak gauza guztiak irakasten ditu».
Pertsonak maitasunetik eta enpatiatik tratatuz, inbidia, herra edo gorrotoa sortuz baino askoz gehiago lortzen dugu. Are gehiago, besteak maitasunetik tratatzen ditugunean agertzen da zaintza, ez gorrototik.
Gaurko ipuinak oso modu argian hitz egiten digu ideia horri buruz.
Goza dezazuela!
«Ume bat Kanoi Handian»
Diotenez, behin, aitak ume bat eraman zuen Arizonako Kanoi Handira. Barruan, leku sakonean, umeak oihu egin zuen airean:
– Inbidiatsua!
Eta oihartzunak durundi egin zuen: «Imbecil… imbécil… imbécil…».
Umeak berriro oihu egin zuen:
– Tonto!
Eta oihartzunak durundi egin zuen: «Tonto… tonto… tonto…».
Mutikoak, haserre, oihu egin zuen:
– Tentela!
Eta oihartzunak berriro: «Zozoa… zozoa… zozoa…».
Mutikoak, oso haserre eta triste, aita besarkatu zuen. Honek, patxadaz, esan zion:
– Ez duzu zertan negar egin. Entzun…
Eta aitak oihu egin zuen:
– Lagun!
Eta oihartzuna entzun zen: «Laguna… laguna… laguna…».
Gero oihu egin zuen:
– Maite zaitut!
Eta oihartzunak itzuli egin zuen: «Maite zaitut… maite zaitut… maite zaitut…».
– Ikusten? Zuk tratatzen duzun bezala tratatzen zaitu.
Partekatzeko:
Zer esan nahi du ipuinaren azken esaldiak?
Ba al dakizu adibide bat jartzen hasi garen egun honetarako balio diezagukeena?
Jesus tenpluko dirutegiaren aurrean jesarrita egoan, jenteak kutxetara dirua zelan botaten eban begira. Aberats askok ugari emoten eban. Etorri zan emakume alargun behartsu bat ere, eta txanpon bi bota ebazan, huskeria bat. Jesusek, ikasleei dei egin eta esan eutsen:
– Benetan dinotsuet: Alargun behartsu honek beste guztiek baino gehiago bota dau kutxara. Izan ere, beste guztiek sobera dabenetik emon dabe; honek, ostera, bere eskasian, eukan guztia, bizitzeko behar ebana, emon dau. (Mk 12)
Marcosen Ebanjelioko hitz hauek igande honetako eukaristian entzun ditzakegu.
Egun hauetan hainbeste jenderen eskuzabaltasuna ikusten ari gara, pertsonalki lagunduz eta dirua, janaria edo arropa emanez uholdeek kaltetutako pertsonentzat.
Pertsona bakoitzaren keinuak oso garrantzitsuak dira. Gehien jaso dugunok gehiago parteka dezakegu!
Baina Jesusek gaur egun aitortzen du emakume hau, alarguna eta pobrea, bizitzeko daukana ematen duena…
Juan Mariak esaten digun bezala: eskerrak eman ditzagun jaso dugun guztiagatik eta eskuzabalak izan gaitezen gure laguntza behar duten hurbileko edo urruneko pertsonekin…
Lasaitasun-une berezi batzuk partekatuko ditugu elkarrekin. Une bakoitzean gertatzen ari denari erreparatuko diogu, bereziki musikari.
Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean, eskuak hanken gainean eta burua tente, gainean flotatzen zuen puxika batek burua emeki gorantz botako balu bezala.
Prest zaude?
Arnasa emeki hartzen du airea sabeleraino irits dadin.
1, 2, 3 eta 4an inspiratzen da. Poliki askatzen da 1, 2, 3 eta 4an.
Hartu airea berriro 1, 2, 3 eta 4an eta askatu 1, 2,3 eta 4an.
Orain begiak leun ixten ditu, arnasa sakon hartzen du eta airea askatzen du pixkanaka.
Gaur mantra hau entzungo duzu eta arreta jarriko duzu arnasan.
https://www.youtube.com/watch?v=mvBLSJWk6HE
(Mantra entzuten dugu: Om Mani Padme Hum pixka batean, gutxi gorabehera taldea ikusi ahala)
Ez ahaztu arnasa hartzea eta airea askatzea, arnasa hartu eta askatu poliki…
(Behin baino gehiagotan esaten da.)
Orain, astiro, bakoitzak bere erritmoan, begiak irekitzen ditu, presarik gabe.
Partekatzeko:
Nola sentitu naiz?
Zertan lagundu dit une honek?
Haurtzarotik, Juan Mariak inguruan gertatzen zen guztiarekin konprometitutako haurra zela erakutsi zuen.
Are gehiago, Frantziako haurren errealitatearekin eta hezkuntzarekin zuten konpromisoari esker, Menesiako lehen eskolak jaio ziren.
Era berean, bai Espainiako aza bakoitzera iritsi ziren lehenengo Anaia Menesiarrak, bai urteetan zehar eskoletatik igaro direnak, haurren belaunaldien hezkuntzarekiko eta prestakuntzarekiko konpromisoaren eredu izan dira.
Juan Maria eta Anaiak gai izan ziren lotzen zituen ametsari forma emateko eta gaur egun garen familia handia eraikitzeko, haurren beharren zerbitzura egoteko.
Zuekin bideo bat partekatzea gustatuko litzaiguke, ingurukoen beharrei laguntzeko eta erantzuteko elkartzearen garrantziaz hitz egiten duena:
Ondoren, honako hauek parteka ditzakegu:
Zer egiten duzu ikasgelako norbaitek laguntza behar duela ikusten duzunean?
Zure ikaskideengatik edo irakasleengatik kontuz ibili zara zailtasunak izan dituzunean?
Duela astebetetik ari gara albisteak entzuten eta hain irudi tristeak eta euriteek eta uholdeek kaltetutako pertsona guztien irudiak ikusten, batez ere Valentziako probintzian.
Jende askok dena galdu du!
Baina pena handiena ematen diguna hainbeste jenderen heriotza da…
Horregatik, gaur, hasteko, zutik jarriko gara eta minutu bateko isilunea egingo dugu katastrofe honengatik sufritzen duten hainbeste familiatan pentsatzeko…
(Keinua egiten dugu, patxadaz eta zentzuz…)
Otoitz honekiko dugun hurbiltasuna eta maitasuna ere adieraziko dugu:
Aita Jainkoa:
Badakigu ona zarela.
eta sufritzen dutenengandik hurbil zaude.
Gaur eskatu nahi dizugu
eragindako pertsona guztiek
euriteengatik eta uholde bortitzengatik,
batez ere Valentziako probintzian.
Batez ere pertsonengatik eskatzen dizugu
senideren bat galdu dutenak.
Bakea aurki dezatela hainbeste oinazeren erdian.
Eskerrak eman nahi dizkizugu, Aita Ona
laguntzen ari diren pertsona guztien alde
gehien kaltetutako lekuetan
eta beren etxeetatik, beren diruarekin
edo bere maitasun- eta hurbiltasun-mezuekin.
Badirudi ikasturtea duela gutxi hasi dugula eta azaroan gaudela.
Azaroa asko gustatzen zaigun hilabetea da, batez ere aste berezi horrengatik: Juan Mariaren Astea!
Astea hasteko pasa den asteburu luze honi begiratzen diogu.
Seguru familiarekin, lagunekin… gozatu dugula. Hil ziren eta jada zeruan atseden hartzen ari diren eta Aita Jainkoaren Etxean betiko bizi diren gure senideak gogoratzen ditugu.
RE-CORDAR hitza, gaztelaniaz, nahi ditugun pertsonekin bizitako une onak «berriro bihotzetik pasatzea» da. Haiekin gogoratu, elkarrekin amesten genuena pentsatu eta haiengandik ikasitakoa eskertu…
Gure familiak lagundu ditugu hilerrira loreak eramaten, gure familiako norbait dagoen lekura?
Nahi duenak esan dezake labur-labur nora joan den, eta gogoratu nori…
Ostiralean, hilak 1, Santu Guztien jaia ospatzen dogu, pertsona on guztiena…
Pixka batean begiratzen diogu irudiari, eta gero, nahi duenak, gustuko duen «santu» baten izena esan dezake: