Aldi haretan, otoitz eten barik egin behar ebela eta ez ebela etsi behar adierazoteko, Jesusek parabola hau esan eutsen (Lk 18, 1)

Ba al zenekien Pilarreko Ama Birjina gure zaindaria dela?
Anaien komunitateek, Laico Menesianoek, Espainiako Menesiar ikastetxeetako ikasle, hezitzaile eta familiek familia handia osatzen dugu.
Duela ehun urtetik hona “Pilareko Andra Mariaren Probintzia” deitzen gara.
Horregatik da bihar gure festa!

Pilarreko Ama Birjinak zaindu eta lagundu gaitzala ikasturte honetan…

1-3 LH

 

4-6 LH

 

Antoniok, zientzietako irakasleak, ikasleei eskatu zien animaliaren bat ikas zezatela, idazketa txiki bat egin zezatela, eta ikasgelako gainerakoei beren ondorioak konta ziezazkietela. Batzuek zakurrei buruz hitz egin zuten, beste batzuek zaldiei edo arrainei buruz, baina aurkikuntzarik interesgarriena Sofia txikiarena izan zen:
– Euliak purrustada histerikoak direla konturatu naiz-esan zuen oso seguru.
Denek irribarre egin zuten, noiz jarraituko zain. Orduan Sofiak kontatzen jarraitu zuen:
– Euli bat ikusi dut nire etxean bi orduz. Lasai hegan egiten zuenean, dena ondo zihoan, baina kristalen bat aurkitu orduko, eulia burrunbaka hasten zen. Beti uste izan dut zarata hori hegalekin egiten zutela, baina ez. Aitaren prismatikoekin hurbiletik begiratu nuen, eta ikusi nuen marmar eta protesta egiten zuela: hain histeriko jartzen zen, non ez baitzen leiho bat gurutzatzeko gai, eta behin eta berriz jotzen zuen bere burua: pom!, pom!, pom! Bere ondotik pasatzen zen tximeletari begiratu izan balio, leihoan hutsune bat zegoela ikusiko zukeen… tximeleta berarekin hitz egiten eta laguntzen ere saiatu zen, baina ezerk ez, han jarraitzen zuen protestaka eta marmarka.

Antoniok dibertigarri azaldu zien jarduteko modu hark ez zuela hainbeste zerikusirik haserreekin, baizik eta animaliek zituzten adimen eta gogoeta maila desberdinen adibide bat zela, eta biharamunean animalien zerrenda bat eramatea adostu zutela, beren adimen-mailaren arabera ordenatuta…

Eta horrela sortu zen zientzia-klaseko istilu handia, aita mordo batek protesta egin zuenean, beren seme-alabek animalien artean hain adimentsuak ez zirenen artean jarri zituztelako! Umeen arabera, protesta besterik egiten ez zutelako, eta inori entzuten ez ziotelako.

Antoniok azalpen asko eman behar izan zituen eta nahiko haserre zeuden guraso batzuekin hitz egin behar izan zuen, baina horrek balio izan zuen haur guztiak konturatzeko zer garrantzitsua den guri entzuten jakitea, eta ez bakarrik gurasoei!.

Egun hartatik aurrera, eztabaida gutxiago izan ziren gelan eta jolastokian, eta, etxera iristean, haurrak konturatu ziren gurasoek ere arreta handiagoz entzuten zietela.

Aldi haretan, Jesus Jerusalemera bidean, Samaria eta Galilean zehar joian. Herritxo batean sartzean, hamar legenardunek urten eutsoen bidera. Urrun gelditurik, deadarka esan eutsoen:
– Jesus, Maisu, erruki zakiguz! (Lk 17, 11)

1-3 LH

 4-6 LH

Eroso eseri ginen aulkian, oinak lurrean bermatu genituen, eskuak hanken gainean eta burua tente, haren gainean flotatzen ari zen puxika batek burutik poliki gorantz tira egingo balio bezala.

Prest zaude?

Arnasa emeki hartu, airea sabeleraino irits dadin. Inspiratu, 1, 2, 3, 4, poliki 1, 2, 3, 4.
Hartu airea berriro 1, 2, 3, 4an, eta askatu 1, 2, 3, 4.

Orain itxi begiak emeki, arnasa sakon hartu eta askatu airea poliki-poliki.

Gaur masaje bat emango duzu, zainduko zara.

Hemen zaude, lasai, musika entzuten.

https://www.youtube.com/watch?v=9Q634rbsypE

Eskuak batuko dituzu, poliki igurtziko dituzu.

Eraman eskuak zure kokotsera. Igo aurpegiaren erditik emeki. Kopetaraino eta egin barraskilo txikiak bertatik lokietara iritsi arte.

Laztandu begiak, sudurra, ahoa eta itzuli kokotsera.

Igo aurpegiaren erditik berriro emeki. Kopetaraino eta egin barraskilo txikiak bertatik lokietara iritsi arte.

Jaitsi orain zure aurpegiaren alboetatik, astiro laztanduz.

Kokotsera iristean, berriz igotzen da erdigunetik, eta alboetatik jaisten da, oso poliki.

Astiro-astiro, egin mugimendu hau hainbat aldiz, barruan pentsatzen duzun bitartean:

“Lasai nago, bakean, zaintzen naiz eta ondo sentitzen naiz”.

Orain inspirazio sakon eta solte bat egiten du. Arnasa hartu eta airea poliki askatu. 1, 2, 3, 4…

(Une batez isilik utzi dugu)

Poliki-poliki, presarik gabe, ireki begiak.

Partekatzen dugu:
Nola sentitu naiz?
Zer gustatu zait gehien?

Gaur Irakasleen Munduko Eguna da.
Horregatik ikusiko dugu bideo hau eta, azkenean, ozen esango dugu:

Eskerrik asko (eta gure maisu/andereñoren izena)
Eta gero txalo egingo diogu!!

 

Gaur San Frantzisko Asiskoaren jaia da, ekologisten eta animalien zaindaria, urriaren 4an hil zena.
Horregatik ospatzen da gaur Animalien Munduko Eguna eta, toki askotan, maskoten bedeinkapena egiten da.
San Frantziskoren bizitzaren eta naturarekiko maitasunaren berri ematen digun bideo bat ikusten dugu.
Azkenean, elkarrekin egiten dugu San Frantziskoren otoitz hau.

Alabado seas, mi Señor, con todas tus criaturas,
especialmente el señor hermano sol,
que nos alumbra al empezar el día.

Alabado seas, mi Señor, por la hermana luna
y las estrellas del cielo tan preciosas y bellas.

Alabado seas, mi Señor, por la hermana agua,
que es muy útil para nuestra vida y la de toda la creación.

Alabado seas, mi Señor, por el hermano fuego,
que nos alumbra en la noche,
y es bello, alegre y fuerte.

Alabado seas, mi Señor, por nuestra hermana la madre tierra,
que nos alimenta con sus frutos
y nos la regala hierba verde y coloridas flores.

 

Saharako basamortu sutsuan barrena, zama astun bat bizkarrean zeramatela, bi lagun zihoazen, Farouk eta Ramses.
Gameluak galdu zituzten egun batzuk lehenago, eta leher eginda zeuden oinez egindako distantzia izugarriagatik.
Ia astebete zeramaten elikagairik probatu gabe, eta ura eguzki kiskalgarrian amaitzen zitzaien. Hankek min ematen zieten ibiltzeagatik, eta aurpegiko eta besoetako azala erreta zeuzkaten.
Bien artean bide hori aukeratu bazuten ere, Faroukek Ramsesi eskatu zion bide luze eta ezezagun bat aukeratu izana. Amorrua areagotuz zihoan: garrasi egiten zuen, keinuak egiten zituen, irain bat eta beste bat esan zizkion. Zaplazteko bat ere eman zion.
Ramses isilik geratu zen, sudurrari odola zeriola, baina ez zion erasoari erantzun. Begirada tristez eseri eta hondar gainean idatzi zuen hatz erakusleaz: -gaur nire lagunik onenak aurpegian jo nau.
Farouk harritu egin zen, baina ez zion ezer galdetu.
Biharamunean, dunetan barrena zihoala, Ramses erori egin zen, eta zaurituta geratu zen.
Bere lagun Farouk berehala jaitsi zen laguntzera, eta egun batzuetan ez zen bere ondotik aldendu. Ramsesek hobera egin zuen eta bidean zegoen harri batera joan zen. Han idatzi zuen: «Munduko lagunik onena daukat».
Faroukek galdetu zion: zergatik mindu zintudanean hondarretan idatzi zenuen eta gaur harrian idatzi duzu?
Ramsesek irribarrez erantzun zion:
Gure lagunen akatsak haizeak eramaten ditu gauez. Eguna argitzen duenean eta eguzkia berriro irteten denean, ezin ditugu gogoratu. Haren leialtasun-frogak, ordea, betiko geratzen dira gure bihotzean.